ผีทหารค่าย รด.

ปีนั้นผมได้ไปเกณฑ์ทหารที่ค่ายทหารแห่งหนึ่ง

ผมไม่บอกนะว่าที่ไหน ให้พวกรุ่นน้องไปเจอกันมั่ง เจอแต่พวกผมไม่ยุติธรรม อ้าว เข้าเรื่องกันครับ

คือค่ายที่พวกเราพักอยู่นั้นมีรถขนเสบียงเข้าออกเป็นประจำ

แหม กองทัพก็ต้องเดินด้วยท้องนี่ครับ อยู่มาวันหนึ่ง เคราะห์หามยามซวยอะไรก็ไม่ทราบเกล้า ทหารเกณฑ์รุ่นเดียวกับผมคนหนึ่งโดนรถขนเสบียงชนหน้าค่าย โดนชนระยะประชิดขนาดนั้น เขาก็เละสิครับ หน้าเละกระดูกหักไปทั้งตัวมั้งครับ

จึงสวดพระอภิธรรมเขาแล้วเผาศพ เรื่องมันก็เงียบหายไป

แต่คนที่โดนชน ที่เขาว่ากันว่าตายโหงน่ะ ปกติไม่ค่อยรู้ตัวเท่าไหร่ครับ ดังนั้นก็เลยอยากจะปรากฏตัวทักทายเพื่อนเก่ากันหน่อย คืนวันที่สามหลังจากการเผาศพ มีทหารเฝ้ายามอยู่หน้าประตูค่ายใช่มั้ยครับ ถือปืนอยู่

ทหารคนหนึ่งเขาปวดฉี่ก็เลยไปเข้าห้องน้ำ

เหลืออีกคน เขาเฝ้าสักพักก็มีรถเปิดไฟสว่างจ้ามากๆ ก็คิดว่ามีรถขนเสบียงมาอีก ก็หันไปเปิดประตู หันกลับมา อ้าว ไม่มีรถที่ไหนสักคัน มีแต่ความมืดกับแสงไฟที่หน้าป้อมหน่อยเดียว เขาเริ่มสงสัยปนแปลกใจ เขาเห็นแต่แสงไฟแต่ไม่ได้ยินเสียงรถเลย

ก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อ

หันไปมอง เขาร้องจ๊ากเลยครับ เพราะคนที่โดนชนวันก่อน หน้าเละๆนั่นแหละครับ ยืนมองอยู่ เขากลัวมากๆ ภาพพจน์ทหารอะไรไม่สนแล้วก็วิ่งโกยกลับโรงนอน ร้องหาเพื่อนกันจ้าละหวั่น

เห็นเพื่อนทหารคนหนึ่งยืนอยู่ที่มุมมืดของปลายมุมห้อง

ก็วิ่งเข้าไปหา บอกว่าช่วยด้วยเจอผี แต่พอมันหันมาก็หน้าเละ เลือดไหลโจ๊ก ผีเพื่อนคนเดิม พี่แกร้องแล้วก็สลบไป เพื่อนๆได้ยินเสียงเลยวิ่งมาดู

เห็นนอนบนพื้นก็เอาน้ำสาดให้ฟื้น

เขาก็เล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด จึงต้องมีการทำบุญและเชิญวิญญาณเขากลับไปบ้าน แต่ไม่รู้ว่าเขาจะกลับไปหรือยัง หรือรอต้อนรับน้องใหม่ในแต่ละปีก็ไม่รู้ โชคดีครับ.