ค่ายเนตรนารีสยอง

"เงานั้นมองมา"

เรื่องมีอยู่ว่า เราได้ไปเข้าค่ายที่มหาลัยแห่ง1ในเชียงใหม่ซึ่งตอนนั้นเป็นพิธีรอบกองไฟทุกคนเต้นกันอย่างสนุกสนาน
แต่ต่อมาจำนวนคนในกลุ่มของเราก็ไม่เต้นอีกไปทีล่ะคนจนเหลือ2คนคือเรากับเพื่อนอีกคนเราก็ถามว่าทำไมไม่เต้น
เพื่อนเราอีกคนก็เอาแต่ร้องไห้เราก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้นเพื่อนสนิทก็กลัวเราจะกลัวก็เลยโกหกเราว่า "พวกกลุ่มที่นิสัย
เกเรที่อยู่ข้างเราเหยีบมันแล้วไม่ขอโทษมันเลยร้องไห้"แล้วเพื่อนอีกคนก็พูดว่า"เราไม่อยากเต้นแล้วเรากลัว

"เราก็ว่า "กลัวทำไมไม่เห็นต้องกลัวเลยเรื่องแค่นี้"แต่พวกนั้นก็ไม่ยอมเต้นอยู่ดี(แต่คนที่เต้นกับเราอีกคนก็รู้เรื่องนี้แล้วยังกล้า
เต้นอยุ่น่านับถือจิง)จากนั้นซักประมาณตี3.00 น.เราตื่นมาแล้วที่ที่เรานอนมันเป็นสแลมจึงสามารถดึงผ้าที่ติดกับฐาน
สแลมได้ขึ้นมานิดๆมันจะเห็นตึกที่อยู่หน้า พิธีรอบกองไฟ จะมีควันออกมาจากนั้นเราก็เห็นเรารางๆจนมันชัดขึ้นเราดูไป
เงานั้นมองมาที่เต้นเราแล้วแป๊บเดียวเงานั้นก็หายไปทีล่ะท่อนเราดูจนเงาที่ขาดไปทีล่ะท่อนใกล้หมดตัวแต่เพื่อนเรามัน

"เงาคนหัวขาด"

ดึงเราเข้ามาให้นอนต่อแต่เราไม่ยอมนอนเราเลยออกไปพูดกับเพื่อนอีกเต้น1แต่พอเราออกไปเงานั้นก็หายไปแล้วเราเลยมา
เล่าให้เพื่อนๆเราฟังพวกนั้นก็ดูตกใจกันมากเลยเพื่อนคน1พูดมาว่า"ต้องเป็นเงาเมื่อคืนนั้นแน่เลย"เราก็เลยถามว่า"มันเกิดอะไร
ขึ้นทำไมเงามันทำไม"เพื่อนเราก็เล่าให้ฟังว่า"เมื่อคืนเพื่อนอีกกลุ่ม2คนพวกนั้นนั่งมองไปที่ตึกแล้วชี้นู่นชี้นี่เพื่อนเราก็เลยถาม
ว่าทำอะไรกันพวกนั้นก็ชี้เงาให้ดูเป็นเงาคนหัวขาดเรียกพวกเขาไปหา

อีกคนเป็นเงามีแต่ปากกับตัวแขนไม่มี เรารู้เรากลัวมากเลย
กลัวสุดๆเลยที่เราเห็นเมื่อกี้ จากนั้นพอตี4.00 น. เราได้ตื่นมาออกกำลังกายอาจารย์ให้เราวิ่งรอบมหาลัยทุกกลุ่มเราอยู่กลุ่มสุดท้ายพอดี
แล้วเราเป็นคนวิ่งช้าเลยอยู่ข้างหลังกัน4-5คนพอเราวิ่งไปถึงข้างตึก

"ลิ้นแลบยาวลงมา"

เราได้ยินเสียงกรี๊ดดังมากในหูเราเราก็ถามเพื่อนเราว่าใครกรี๊ดเพื่อน
ก็บอกว่าไม่มีใครกรี๊ดนี้พอเรากับเพื่อนเราหันขึ้นไปดูบนตึกเห็นคนแล๊บลิ้นตัวดำยาวลงมาพวกเราวิ่งสุดชีวิตเลย(มหาลัยนี้ให้

วิ่งจากรอบกองไฟแล้วกลับมาที่เก่า)เราจึงเห็นอาคารอีกครั้งพอเรากับเพื่อนเราอีก3คนแหงนหน้าขึ้นไปดูเป็นเงาของคนยิ้มเรารีบวิ่งมานั่ง
กับเพื่อนๆพอเรานั่งลมทั้งเย็นและมีเสียงกรี๊ดขึ้นมาทีล่ะนิดในหูเราเพื่อนเราอีก3คนก็ได้ยินแต่คนอื่นไม่ได้ยินเลยต่อมาก็มีเงารางๆเกิดขึ้นหลังเรา
เพื่อนเราอีกทั้งกลุ่มกรี๊ดกันลั่นเลยเพื่อนสนิทเราเลยเอาพระมาคล้องคอให้เราแล้วให้เราสวด คาถา ต่อมาลมที่เย็นและแรงและเสียงกรี๊ด
ก็ค่อยๆหายไปแล้วทุกคนก็เข้าสู้พา*ปกติ จากนั้นเราก็กลัวผีมาตลอดและพกพระพกยันเป็นที่สุด มันเป็นเหตุการที่น่าจดจำที่สุดในชีวิต

แหล่งข้อมูล : ป่าช้าสยอง