ผีเหรียญ

"ไฟดับ"

มีอยู่ครั้งหนึ่งนึกถึงทีไร ก็ทั้งกลัวทั้งขำในเหตุการณ์ที่ได้เคยเกิดขึ้น
เพราะว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งขณะที่พวกเราเคยเล่นกันอยู่นั้นเวลาประมาณตีสองกว่า ๆ เห็นจะได้
ในขณะที่เรากำลังถามวิญญาณที่เราได้เชิญมานั้น ปรากฏว่าไฟภายในห้องนั้นดับหมด

ให้เรารีบเชิญดวงวิญญาณกลับแทบไม่ทัน กลัวก็กลัว
แต่ว่ายังโชคดีนะที่เราเล่นกันอยู่ที่หอพักและครั้งนั้นก็เป็นห้องของเรา ทำให้เราชินกับเส้นทางดี
เราก็เลยพากันคลานมาที่เตียงของเราซึ่งเป็นเตียงสองชั้นแต่ชั้นบนของเรา
จะไม่ได้นอนเพราะตั้งแต่ได้ยินเสียงคนหรืออะไรไม่รู้เรียกชื่อเราในขณะที่เวลาตอนนั้
นประมาณตีหนึ่งกว่า ๆ ย่างเข้าตีสอง

"เสียงใครเรียก"

ทั้ง ๆ ที่เพื่อนๆรอบข้างหลับกันหมดแล้ว และในหอนั้นก็มีเราเพียงคนเดียวที่ชื่อนี้
เสียงที่เรียกมาที่ทำให้เราได้ยินทำให้เรามั่นในได้ว่าเสียงที่ได้ยินมานั้นไม่น่าจะ
เป็นเสียงของสิ่งมีชีวิต
ซึ่งคืนนั้นเองบทสวดมนต์กี่บทเป็นได้งัดขึ้นมาใช้หมด
ในขณะที่เราหลับตาแล้วสวดมนต์อยู่นั้นเรามีความรู้สึกเหมือนกับว่ามีเกราะมาป้องกันเราไว้

และหลังจากคืนนั้นเราก็ลงมานอนกลับเพื่อนที่อยู่เตียงด้านล่าง
และดันเตียงของเพื่อนอีกคนเข้ามาติดกันไว้ เลยกลายเป็นว่าเราเลยนอนตรงกลางไปปริยาย
แต่เรื่องของคืนนั้นเราไม่เคยเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังเลยเพราะกลัวว่าเพื่อน ๆ จะกลัวกัน
หลังจากนั้นเราได้ไปเจอคาถาชินบัญชรที่ติดอยู่กับหนังสือสวดมนต์เข้า
และอ่านเกี่ยวกับพุทธคุณแล้วทำให้เรามั่นใจได้ว่านี่แหละคือที่พึ่งทางใจอย่างหนึ่งของเรา ใครเชื่อไม่เชื่อเราก็ไม่สนเรื่องนี้เป็นความเชื่อเฉพาะบุคคล ไม่เชื่อแต่อย่าลบหลู่หละเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือนนะเจ้าค่ะ

"นอนเบียดกันคลุมโปง"

มาต่อกันดีกว่าถึงตอนที่ไฟดับขณะที่เราเล่นผีเหรียญกันอยู่นั้น
เราก็เลิกเล่นกันในทันที แล้วพากันคลานไปยังที่เตียงของพวกเรา
ลองนึกภาพดูซิเพื่อนเราหลับอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่เราก็เข้าไปเบียดขอนอนกันซะอย่างนั้น

ที่นอนของเราชนกันได้ประมาณ 7 เห็นจะได้แต่นอนกันซะ 6 คน
รู้สึกจะอบอุ่นกันน่าดูเสียอย่างเดียวตอนนั้นไม่ใช่ฤดูหนาวจึงเหงื่อแตกพลั๊กไปตาม ๆ กัน
กลัวก็กลัวร้อนก็ร้อนแต่ก็ต้องฝืนนอนกันไปรอแต่เพียงว่าเมื่อไหร่จะเช้าเสียที
เฮ้อตื่นมาตอนเช้าต่างปวดเมื่อยกันไปตาม ๆ กัน คราวนี้เข็ดกันไปหลายวันกว่าจะได้เริ่มมาเล่นกันใหม่อีกครั้ง

แหล่งข้อมูล : http://xchange.teenee.com