หลอน! วิญญาณพี่สาว

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นไม่นานค่ะ

พี่ดิฉันนั้นประสบอุบัติเหตุค่ะขี่มอเตอร์ไซด์ตกคลองไป ศีรษะกระแทกฟุตบาทก่อนตกน้ำอย่างแรงจึงทำให้เสียชีวิตในทันที

ดิฉันเพิ่งกลับมาจากโรงเรียนเห็นบ้านล็อคอยู่จึงตะโกนเรียกแต่ไม่มีใครมาเปิดบ้านให้ เพื่อนบ้านเห็นจึงบอกว่าแม่ได้ฝากกุญแจบ้านไว้ให้

ซึ่งตอนนี้ดิฉันก็ยังไม่รู้ว่าพี่สาวเสียชีวิต

พอเข้าบ้านไปก็พี่สาวของดิฉันกำลังนั่งร้องไห้อยู่ ฉันจึงเข้าไปคุยด้วยจนพี่ไม่ร้องไห้ พอประมาณ3ทุ่ม พี่ก็พาดิฉันเข้านอน เช้ามาดิฉันก็มาเล่าให้แม่ฟังว่าพี่เป็นอะไรไม่รู้ตอนกลับมาจากบ้าน เห็นร้องไห้อยู่ที่โต๊ะ

พอดิฉันพูดคำนี้ทุกคนก็มองหน้ากันไปมา

เผิอญดิฉันอาบน้ำอยู่ได้ยินแม่กับพ่อคุยกันว่า จะบอกดิฉันหรือยังเรื่องที่พี่สาวตายแล้ว จังหวะที่ดิฉันออกจากห้องน้ำจึงได้ยินอย่างชัดเจน พ่อกับแม่ตกใจ พอดิฉันได้ยินก็ถามแม่ทำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรก ไม่น่าพี่มาหาดิฉัน

ถ้ารู้ว่าพี่ตายแล้วดิฉันจะได้พูดสิ่งดีๆกับพี่ให้มากที่สุด

ตอนบ่าย 2 โมง ก็ไปจัดของซื้อของ เพื่อที่จะไว้ให้คนที่มางานมีอาหารทาน พ่อและแม่และญาติผู้ใหญ่หลายคนคุยกันยุ่งๆ สีหน้าแต่ละคนดูเศร้าๆ ฉันจึงแยกตัวออกมา พอ 2ทุ่มกว่าๆ พระก็มาฉันใส่ชุดขาวไม่ทันจึงไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำ

ขณะที่กำลังเปลี่ยนอยู่ก็มีคนมาเรียก "ปิ่น"

แม่เคยบอกว่าถ้ามีคนเรียกอย่าขานถ้าไม่เห็นหน้าหรือนั่นคือคนจริงๆ เพราะตามความจริงแล้วดิฉันก็กลัวผีเหมือนกัน พอพระสวดเสร็จดิฉันก็ทานข้าวต้มตามเหมือนงานทั่วไป หลังจากนี้ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นอีกเลย พอวันที่3 วันเผา

ขณะที่ฉันนั้นไปเข้าห้องน้ำ

ห้องน้ำมีเพียงห้องเดียวเท่านั้น มีคนเข้าอยู่จึงยืนรอตั้งนาน มีเสียงน้ำราดเหมือนกัน พอฉันเผลอหันหลังให้กับไม่มีคนเข้าอยู่เลย พอทำธุระเสร็จก็ออกมาตามปกติ ตอนนั้นพระเริ่มสวดฉันจึงรีบเดินเพื่อที่จะไปฟังพระสวด ขณะที่ทุกคนสงบเงียบ

ฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งมองไม่ค่อยชัด

เพราะฉันสายตาสั้นมาก ฝากแว่นไว้กับแม่จึงมองไม่ค่อยชัด ฉันเห็นผู้หญิงคนนี้เดินไป เดินมาแถวญาติๆ แล้วก็พูดอะไรซักอย่าง พอตอนเผาฉันก็ไปช่วยยกเอากระดาษเงินกระดาษทองมาเผา มีแต่คนมองฉัน ฉันก็เอะใจว่ามองทำไม

ก็เพราะเขาเห็นพี่สาวของดิฉันเดินตามตลอด

ฉันได้ยินมาเพราะเขาชุมนุมคุยกันดังมาก พอกับบ้านพ่อก็ขับรถ พอขับออกจากวัดซัก1นาที ก็ได้กลิ่นธูปในรถฉุนจนจาม ฉันทักว่ากลิ่นอะไรทำไมฉุนขนาดนี้ พ่อบอกห้ามทัก ฉันจึงเงียบไป

พอกับมาถึงบ้านพวกญาติๆก็จะมาปลอมใจ

ผู้ที่เป็นแม่และพ่อ ประมาณเที่ยงคืนจังหวะวันนั้นมีบอลทุกคนเลยดูเพื่อคลายเคลียดหลังจากที่เศร้ามานานแล้ว ฉันเหลืยบไปมองประตูบ้านเพราะว่า เจ้าต๊ะหมาของดิฉันเห่าโหยหวนน่ากลัว

ฉันพยายามบอกทุกคนว่าเจ้าต๊ะเป็นอะไร

ทุกคนก็ไม่สนใจเลย ฉันจึงเดินไปหน้าบ้านไปดูว่าสุนัขเป็นอะไร ดิฉันเห็นพี่สาวมายืนโบกมือหน้าบ้าน เท่านั้นแหละชั้นกรี๊ดจนทุกคนวิ่งมาที่ตัวฉันพร้อมกับปลอมใจกันยกใหญ่