หลอน..! "สระว่ายน้ำสยอง"

เรื่องนี้เกิดขึ้นแถวฝั่งธน

มีการสร้างสระว่ายน้ำให้คนเข้าไปว่าย มีแต่คนชวนให้ฉันไปว่าย แต่ฉันไม่มีเวลามากนัก และวันหนึ่งฉันเกิดเบื่อๆ ขึ้นมาเลยชวนเพื่อนไปว่ายน้ำ เพื่อนๆก็ทำท่าปฏิเสธ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ชวนนักชวนหนา ฉันอ้อนแล้วอ้อนอีกจนเพื่อนต้องไป

พอไปถึงที่สระก็ดูเหมือนว่า

ไม่มีคนมาว่ายก็มีแต่พวกดิฉันเนี่ยแหละ ฉันมองไปรอบๆสระก็เห็นศาลเจ้าตั้งอยู่ห่างจากสระไม่มากนัก พอเปลี่ยนชุดเสร็จก็ลงเล่นน้ำกัน แล้วก็แข่งกันว่าใครดำน้ำได้แป๊ปเดียวคนนั้นเลี้ยงไอติม ก็จัดการจับมือแล้วก็ดำลงไป

เอ๊ะ? มีใครมาจับมือด้วยเนี่ย

กลุ่มของดิฉันใส่ชุดสีแดงหมด แต่ใครใส่ชุดสีฟ้า ต่างคนก็ต่างโผล่ออกมาจากน้ำ แล้วก็คุยกันว่าใครใส่ชุดสีฟ้าแล้วมาจับมือ เพื่อนๆก็กลัวเลยไม่ว่ายต่อ

ดิฉันจึงว่ายสนุกในสระคนเดียว เล่นไปสักพักเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ใส่ชุดสีฟ้าก็มาชวนฉันให้ดำน้ำไปรอบๆสระ

ฉันก็ตกลง พอดำลงไปลึกๆ

ดวงตาของเด็กคนนั้นก็ไม่มีตาดำ ดึงฉันไม่ให้ขึ้นจากสระฉันพยายามตะเกียดตะกายขึ้นมาแต่ก็ขึ้นไม่ได้ เลยนึกว่าเจอดีซะเเล้ว ฉันจึงนึกถึงพ่อแม่ ภาพที่เห็นก็คือ พ่อกำลังอ่านหนังสือพิมพ์ แม่ก็กำลังล้างจาน

ฉันคงรู้แล้วว่าคนที่กำลังจะตายนั้นมันเป็นยังไง

ฉันเลยนึกถึงหลวงพ่อบ้านแหลม ที่ๆพ่อมาขอลูกนั่นเอง ลูกคนนั้นก็คือฉัน ช่วงลมหายใจกำลังจะหมดนั้นก็มีเงาดำๆบีบแขนฉันแน่น แล้วก็ดึงขึ้นมาจากน้ำ

ตอนนั้นฉันเป็นลมหมดสติไป

คนที่คอยดูแลเด็กในสระก็ผายปอดให้ พอฉันฟื้นฉันก็ถามเพื่อนว่าใครมาช่วยฉันขึ้นจากน้ำ เพื่อนก็บอกว่าฉันขึ้นมาจากน้ำเอง พอขึ้นมาแล้วก็สลบ คงเป็นอานุภาพของหลวงพ่อที่ช่วยชีวิตฉัน

พอดิฉันเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟังเพื่อนก็ไม่กล้ามาว่ายน้ำที่นั้นอีกเลย