หลอน..! "วิญญาณที่ไม่มีคำตอบ"

เรื่องที่จะเล่านี้ เรื่องนี้เกิดขึ้นมาประมาณ6 ปีได้เเล้ว

เป็นเรื่องของพี่สาวนะคะ เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นที่ห้องเช่า ขอเรียกว่าเเฟลตนะคะ เเฟลตนี้อยู่ย่านคลองขวางค่ะ ตอนนั้น เเอมกับพี่สาวยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน พี่สาวมาอยู่เเฟลตนี้กับน้าสาว เพราะอยู่ใกล้โรงเรียน ที่พี่เรียนอยู่

มีคืนหนึ่งที่น้าสาวมีธุระ

กลับมาที่เเฟลตไม่ได้ คืนนั้นพี่สาวถึงต้องนอนคนเดียว พี่เล่าว่า คืนนั้น อ่านหนังสือ เเล้วก็ดึกมากเเล้ว ก็กำลังจะนอน พี่บอกว่า ตอนนั้นง่วงมากอีกวันก็ต้องไปโรงเรียน พอล้มตัวลงนอนกับพื้น ก็หันหน้าไปทางประตูห้องค่ะ คือนอนพื้นก็เลยมองเห็นเเสงที่ลอดผ่านช่องพื้นประตูเข้ามา

จากเเสงไฟที่เเฟลตตามไว้ที่ทางเดิน

พี่บอกว่า กำลังจะหลับ ก็เห็นเงา ขาคน เดินไปเดินมาหน้าห้อง ที่พี่สาวอยู่ ตอนเเรกพี่บอกว่าไม่ได้คิดอะไร เตอนนั้นง่วงมากไม่ไหว เลยหลับตาไปเลย ก่อนหลับตาก็เห็นว่าเงานั้นมาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง

ก็คิดว่าคงมาหาห้องตรงข้าม พี่บอกว่าหลับไปเเล้วสักพัก ก็รู้สึกว่ามีคนมาเดินในห้อง

พอลืมตาได้ก็เห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งมาเดินไปมาอยู่ในห้อง

บริเวณหน้าประตู คือพี่สาวตกใจมาก ตอนนั้นรู้เเล้วว่าไม่ใช่คน พี่บอกว่า ความรู้สึกมันบอกเลยว่าไม่ใช่ ที่รู้ว่าเป็นผู้หญิงเพราะว่า เห็นเป็นกระโปรงสีดำ คลุมเข่า พอรู้ตัว พี่ก็จะขยับตัวจะลุก ก็รู้ตัวทันทีว่า ขยับตัวไม่ได้ จะร้องอออกเสียงก็ไม่ได้

เเต่ตายังพอที่มองไปรอบๆเท่าที่จะทำได้

ตอนนั้นยังมองไม่เห็นอะไรมากไปกว่านั้น สักพักหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นมานั่งข้างๆ ที่พี่นอนอยู่ เเบบนั่งยองๆ พี่บอกว่า ตอนนี้เห็นชัดสุดเลย กลัวมากตอนนั้นพี่ระลึกถึงเเต่หลวงพ่อ ภาวนาขอให้หลวงพ่อวัดไร่ขิง หลวงพ่อพุทธโสธร พระเท่าที่จะนึกถึงได้ ให้มาช่วยที

เค้ามานั่งลงมองหน้าพี่เท่านั้น เเต่เเววตาเค้าน่ากลัวมาก ตอนนี้พี่อธิบายได้เเล้ว ว่าผู้หญิงคนนี้มีลักษณะยังไง พี่เล่าว่า เค้าไว้ผมบ็อบ ยาวประบ่า ใส่เสื้อสีดำ ตรงหัวไหล่เป็นเเขนพองๆ เหมือนเเขนตุ๊กตา เเขนยาวสุดข้อศอก กระโปรงเป็นจีบรอบตัว พี่บอกว่าทั้งหน้าตาเเละการเเต่งตัว

รู้เลยว่าเป็นคนสมัยก่อน

เหมือนครูอ่ะคะ พี่พอมีสติอยู่บ้างก็เลยสวดมนต์ผิดๆถูกๆ พี่คิดว่าไม่มีประโยชน์ก็เลยตัดสิยนใจหลับตาไปซะ สักพักก็เหมือนจะขยับตัวได้ ก็รีบลุกขึ้นไปเปิดไฟ พี่บอกว่าตอนนั้น กลัวมาก เปิดไฟ ได้ ก็ตั้งสติสักพัก ก็รีบไปจุดธูป ไหว้พระ ..เเละบทที่สวดก็คือ พระคาถาชินบัญชร ...

สักพักก็กลับมานอน

คิดว่าไม่มีอะไรเเล้ว เเต่ครั้งนี้นอนหันหลังให้ประตูค่ะ พี่บอกว่ากำลังจะหลับ อยู่เเล้ว ก็รู้สึกว่ามีคนมาอยู่ข้างหลัง ใจก็รู้ว่าเป็นผู้หญิงคนนั้น พี่บอกว่า ผู้หญิงคนนั้น ใช้มือทั้ง 2 มาจับตัวพี่อุ้ม เหมือนจะให้พลิกตัว พี่ก็ไม่ยอมเพราะขยับตัวไม่ได้ เเต่ฝืนตัวอยู่

พี่บอกว่า ได้ยินเค้าพูดประมาณว่า

เเค่นี้ต้องไปไหว้พระ เเกอยากลองดี อะไรประมาณนี้ พี่บอกว่า น้ำเสียงเค้าทำให้เรารู้ว่า เค้าโกรธมาก เเละพอจบประโยตเท่านี้ พี่ก็ถูกผู้หญิงคนนั้นพลิกตัวในท่านอนหงาย พี่บอกว่าตอนนั้นไม่เห็นเค้าเเล้ว มองขึ้นไปบนเพดานห้องนอน

ก็เห็นโลงศพลอยอยู่เเล้วก็เห็นเป็นภาพของงานศพ

ภาพที่อยู่หน้าศพ ก็เป็นภาพของผู้หญิงคนนั้น พี่บอกว่าพี่ทำอะไรไม่ได้เลย ทั้งๆที่ในใจก็บอกเค้าว่า จะทำบุญไปให้ก็ตาม พี่เห็นภาพนั้นอยู่ได้สักพัก ..รู้สึกตัวก็เช้าเเล้ว.....ทุกวันนี้ เรื่องราวนี้ พี่ยังคงจำได้เสมอ

เเละไม่อาจจะหาคำตอบให้กับคำถามใดๆ

กับเหตุการณืที่เกิดขึ้นได้ เเต่สิ่งหนึ่งที่พี่รู้ภายหลังคือ พี่สวดคาถาชินบัญชร..คาถานี้ควรสวดก่อนเข้านอน หรืตอนไหนก็ตาม ที่ไม่ใช่เจอหรือพบเห็นวิญญาณ เพราะจะเป็นการคุ้มครอง ปกป้อง เรา เเต่หากได้พบห็นวิญญาณเเล้วอย่างที่พี่เจอ

การสวดคาถานี้ จะเหมือนเป็นการสาบส่ง

เเละทำให้เค้าเจ็บปวด ถ้าวิญญาณใด มีพลังไม่เข้มเเข็งพอ เราก็จะปลอดภัย เเต่อย่าใช้กับวิญญาณใดที่มีความพยาบาท ห่วง ความเเค้นอยู่ ....เรื่องการสวดคาถาชินบัญชรนี้จะจริงเท็จเช่นไร เเอมกับพี่ไม่รู้ เเต่พี่เเละเเอมก็เชื่อว่าจริง...