"เจอจังจัง"

"ลางไม่ดี"

มันแบบนี้คับ ลางไม่ดีตั้งแต่จะออกจากบ้านแล้ว ผมตั้งใจจะไปดู รถเค้าวิ่งแข่งกันตอนกลางวัน เลยจะออกจากบ้านไวหน่อย แต่พอติดเครื่อง เท่าไหร่มันก็ไม่ติด ให้ใครมาดูมันก็หาสาเหตุไม่ได้

ผมเลยช่างมันไม่ไปแร๊ะ แต่พอทุ่มนึงลองสตาทร์ดู เจือกติดอ่ะ งง ก็เลยออกไปกะน้องสองคน ถึงหน้าสถานีตำรวจคลองห้า รถสะดุดคับ ผมก็บ่นแมร่งไปตลอดทาง เข้าสนามได้ก็ดูรถตามปกติ

"เห็นไหม"

แล้วเหตุการณ์แปลกๆมันก็เริ่มเกิด น้องมันปวดท้องคับอยากไปเบ่ง พอไปถึงห้องน้ำเจือกหาย ก็เลยดูรถต่อ สิบก่านาทีผ่านไป แม่โทรมาตาม บอกเพื่อนมาหาจากหัวหิน ผมเลยกลับ ขนเริ่มลุกแร๊ะ

ระหว่างขับกลับยังไม่ถึงห้าทุ่มเลยคับ ตรงสนามอัลไพ น้องมันถามว่าเห็นป่ะ ผมก็งง เห็นไรฟ่ะ มันก็ไม่พูด พอเลยมาถึงทางแยกน้องมันก็ร้อง เฮ๊ย เมื่อกี้มันยืนอยู่ตรงโน้นนี่หว่ามันมาไวจังว่ะ

"ตั้งแต่สร้างถนน"

ผมก็ถามว่าอาราย มันบอกมันเห็นผู้ชายถือจบใส่เสื้อลายๆแต่ดูไม่ถนัด ตอนแรกยืนมองมาที่รถตรงสนามอัลไพ มาเห็นอีกที่ยืนมองตรงทางแยก สามแพ่ง ผมก็เริ่มแหยงๆแร๊ะเลยขับไวหน่อยเพิ่มจาก60เป็น80

คราวนี้มาเรื่องลงสะพานตรงทางแยกเข้ามอเตอร์เวย์ แม่เจ้าคราวนี้เห็นพร้อมกัน เป็นลุงแก่ๆใส่เสื้อลายจิงๆถือจอบยืนมองผมกับน้องแบบระยะเผาขน ผมจอดเลยคับลงไปถามแกเลย

แกตอบว่ายื่นมองดูรถวิ่งจะข้ามถนน ผมถามอีกว่ายื่นนานยังแกทำหน้างง บอกยืนมาตั้งแต่ถนนยังสร้างไม่เสร็จ ผมยกมือไหว้ขอบคุณแล้วโกยอย่างแรงคับ อาจจะสงสัยว่าโกยทำมัย ก็ตอนแกบอกผมแกพูดไม่ได้ออกเสียงคับ แต่เสียงมันดังในหัว น้องนั่งในรถยังได้ยิน