พิษพยาบาท

วศิน สามเสน เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อเลี้ยงแมงมุมยักษ์

ผมฝันเห็นแมงมุมยักษ์ทารันทูร่าสีดำ ขนยาวยุ่บยั่บ กำลังหมอบนิ่งอยู่บนหน้าอกผม

ส่วนผมก็มองดูมันด้วยความประหลาดใจ...ไม่ได้คิดหวาดกลัว หรือตกอกตกใจแม้แต่นิดเดียว! ก็ผมเป็นคนเลี้ยงมันเองตั้งแต่ยังตัวเล็กๆ นี่นา จะไปกลัวมันทำไม

น่าแปลกใจนิดหน่อย ที่เห็นในฝันน่ะมันโตขนาดฝ่ามือกางๆ

เห็นจะได้ ทั้งที่ตัวจริงๆ ผมเลี้ยงมันไว้ในลังพลาสติกหลังตู้เย็นชั้นล่างน่ะ ตัวมันเล็กกว่านี้เกือบครึ่งแน่ะ

ว่าแต่มันมาเข้าฝันผมเพราะอะไร?

ความฝันนี่แปลกนะครับ บางทีเราก็รู้ว่ากำลังตกอยู่ในความฝัน เหมือนอย่างตอนนี้แหละ...ผมผงกหัวขึ้นจากหมอนนิดหน่อย

มองสบตามันแล้วถามว่า ไอ้ขนปุยมาหาข้าทำไม?

หิวจัดละซี...ใช่มั้ย? ผมดับไฟนอนครับ แต่ในฝันเห็นมันชัดเจน...แสงมาจากไหน? อันนี้ไม่รู้

คำตอบคือน้ำตาเอ่อคลอ ก่อนจะไหลพรากลงมาเหมือนน้ำตาเด็กๆ ที่กำลังเจ็บปวดสาหัส มันยกขาขึ้นเช็ดน้ำตาเหมือนปูแสมที่เขาดองเกลือ...

แต่น้ำตาไอ้ขนปุยมันหยดลงบนอกผมจนอุ่นวาบ...

ขณะนั้นคล้ายกับกาลเวลาจะหยุดนิ่งลงโดยสิ้นเชิง!

ผมกำลังเรียนม.6 อยู่ที่สามเสนฯ นี่เอง ซื้อแมงมุมขนปุยพันธุ์ทารันทูร่า มาจากตลาดนัดซันเดย์ได้หลายเดือนแล้ว

ขนาดตอนนั้นมันไม่โตเท่าไหร่ แต่ตัวสีดำเหมือนถ่านกับแข้งขาที่มีขนปุกปุย แม่ผมเห็นเข้าถึงกับร้องกรี๊ด...

ต้องปลอบอกปลอบใจแทบแย่ กว่าแม่จะทำใจได้ ยอมให้ผมเลี้ยงแมงมุมยักษ์

"เขาว่ามันมีพิษถึงกับกัดตายไม่ใช่รึ?" แม่ทำหน้าแสยง ท่าทางขนลุกขนพองไม่หาย "เดี๋ยวโดนมันกัดจะทำยังไง?"

"โธ่! เราเลี้ยงเป็นซะอย่างก็ไม่เป็นไรหรอกแม่" ผมชักแม่น้ำทั้งห้าให้แม่สบายใจ "เขาเลี้ยงแมงป่อง เลี้ยงงูเป็นฝูง ลงไปนอนอยู่กรงเดียวกับมันก็มี

แต่เขาก็ไม่โดนกัด ฝรั่งน่ะถึงกับลงไปอยู่กับปลาปิรันญาด้วยซ้ำ...

ใครกลัวก็อย่าไปยุ่งกับมันละกัน"

ไม่ช้าแม่ผมก็ค่อยๆ ชินกับไอ้ปุกปุยไปเอง!

มันไม่กินสัตว์ตาย ผมต้องไปซื้อจิ้งหรีดตัวเล็กๆ ที่เขาใส่กระดาษแข็งรองไข่ขาย แผงละ 20 - 25 บาท มีเป็นสิบเป็นร้อยตัวเลยนะครับ

ถึงเวลาก็ให้มันเป็นอาหารไอ้ปุกปุย โดยหย่อนลงไปทีละ 4-5 ตัว

จิ้งหรีดก็อยู่กับแมงมุมอย่างสบายอารมณ์...ตราบเท่าที่เจ้าแมงมุมยังไม่ค่อยหิว

แต่ถ้ามันหิวเมื่อไหร่ จิ้งหรีดจะตกเป็นเหยื่ออย่างแทบไม่รู้ตัว!

ไอ้ปุกปุยลอกคราบทีก็โตที! ตอนนั้นมันจะอ่อนแอ ปวกเปียก เนื้ออ่อนๆ ไร้ขนเหมือนเด็กแดงๆ ที่ช่วยตัวเองไม่ได้

ต้องเอาจิ้งหรีดออกให้หมด...เดี๋ยวนักล่าจะกลายเป็นเหยื่อซะเอง!

ผมไปตลาดนัดซันเดย์บ่อยๆ เห็นแมงมุมแปลกๆ สองชนิด สีดำสนิทแต่เข่าแดง เขาเรียกพันธุ์ "Red Knee" ตรงตัวเลย อีกชนิดเป็นสีชมพูระเรื่อ

สวยสะดุดตา พันธุ์ "Rosy" ที่ดึงดูดใจสุดๆ คือมันตัวเล็กจิ๋วขนาดเหรียญสิบบาทได้ ถามราคาตัวละ 200 บาท ผมเลยซื้อมาอย่างละตัว

"เข่าแดง" กับ "ทองคำ" นี่อยู่รวมกล่องกันได้ ขืนเอาใส่กล่อง

กับแมงมุมยักษ์มีหวังโดนไอ้ปุกปุยขย้ำกินหมด...มันชอบหม่ำจิ้งหรีดตัวน้อยๆ เหมือนกันครับ

บอกตรงๆ ว่าตอนผมหย่อนเหยื่อลงไปทีไร อดนึกสงสารมันไม่ได้ทุกที...เพราะรู้ว่าอีกไม่ช้ามันจะต้องตาย กลายเป็นอาหารมื้อเด็ด...

ต้องตัดใจว่าสัตว์เล็กย่อมเป็นเหยื่อสัตว์ใหญ่! เมื่อถึงเวลานั้น

แมงมุมจะรออย่างเงียบกริบ จ้องจิ้งหรีดที่กำลังเพลินอยู่กับการทำความสะอาดหนวดตัวเอง

จากนั้นขาของแมงมุมก็จะตวัด...กอดเอาจิ้งหรีดเข้ามาฝังเขี้ยวดูดกิน!

แมงมุมทารันทูร่าลอกคราบหลายครั้ง จนกระทั่งตัวใหญ่เกือบเท่าฝ่ามือทันตาเห็น...วันๆ จะหมอบนิ่งอยู่กับพื้นมอสอ่อนนุ่ม ดูสงบเสงี่ยม

เยือกเย็นอยู่ในกล่องมืดสลัว...ดูๆ แล้วนึกถึงเสือจำศีลทุกทีเลยครับ

แต่ถ้าผมหย่อนมือลงไปมันจะยอมให้ผมช้อนมันขึ้นมาเล่น

เห็นเงียบๆ เฉยๆ ยังงั้นเถอะ หย่อนจิ้งหรีดลงไปมันจะจ้องอย่างน่าขนลุก จิ้งหรีดเองนั้นถ้ามันโดนกินเข้าไปสักตัว ไอ้พวกที่เหลือจะรู้ชะตากรรมตัวเอง

มันจะกรีดปีกส่งเสียงหวาดกลัว...ส่วนแมงมุมยักษ์น่ะมันเชื่องกับผมมาก บางทีก็ไต่มาบนมือผมเหมือนจะบอกขอบคุณ

พ่อเคยบอกผมว่า...สัตว์ก็คือสัตว์ แต่ยังดีกว่าคนที่ขุนไม่เชื่องตั้งพะเรอ!

...ว่าแต่คืนนี้มันกระแดะมาเข้าฝันผมทำไมล่ะ?

กะพริบตา 2 - 3 ครั้งก็รู้ว่าตื่นขึ้นแล้ว ผมเอื้อมไปกดมือถือดูเวลา...โห! เกือบตีห้าแล้วซี ได้เวลาลุกมาล้างหน้าสีฟัน อาบน้ำแต่งตัว

จัดหนังสือลงไปกินข้าวเช้า...บอกแม่ตั้งแต่เมื่อคืนว่าจะกินคัพโจ๊ก...แม่คงชงโอวัลตินกับปิ้งขนมปังทาเนยไว้ให้ด้วยมั้ง?

รู้สึกอุ่นๆ ที่หน้าอก อ้อ! ไอ้ปุกปุย...ยื่นมือไปให้มันไต่ขึ้นมา...

แต่มันหายไปแล้วครับ โธ่! ก็เห็นมันในฝันแท้ๆ นี่นา

ขยับจะลุกขึ้นแต่ชะงัก...เอ๊ะ! มันมาเข้าฝันทำไม? หรือเมื่อคืนลืมให้อาหาร

ทันใดนั้น ผมเสียววูบไปถึงหัวใจ สลัดผ้าห่มเผ่นผลุงลงจากเตียง...วิ่งลงบันไดมาที่ตู้เย็น...คุณพระช่วย! เมื่อวานมันลอกคราบ...ผมลืมสนิทไปได้ยังไงเนี่ย?

รีบเปิดกล่องมือไม้สั่น...ไอ้ปุกปุยฟุบนิ่งอยู่ที่มุมกล่อง

ท้องถูกกัดพรุนจนเป็นรูลึก...จิ้งหรีด 4-5 ตัวนั้นราวกับจะโตเบ้งขึ้นผิดตา แว่วเสียงจี๊ดจ๊าดตามเคย...

แต่ไม่ใช่ร่ำร้องเพราะหวาดกลัวอีกแล้ว นอกจากจะหัวเราะครื้นเครงสมใจเคียดแค้นของพวกมัน!