สิ่งที่ไม่อยากเห็น
ชื่อจ๋าค่ะ เรื่องที่จะเล่าเป็นทั้งประสบการณ์ตรง และเกิดกับคนที่บ้าน
ตอนนี้อาศัยอยู่ที่กรุงเทพ ฯ อยู่รวมกัน 4 ครอบครัวประมาณ 12 คน และพอถึงเทศกาลที ก็จะกลับไปหายายที่จังหวัดอุบลฯ แต่มีน้าสะใภ้อยู่ที่จังหวัดร้อยเอ็ด อ.สุวรรณภูมิ ก็คือเวลาไปทีก็จะแวะบ้านน้าสะใภ้ก่อน เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นประมาณ 5 ปีที่แล้ว เป็นเทศกาลสงกรานต์ เราออกเดินทางจากกรุงเทพฯประมาณ6โมงเช้า แต่กว่าเราจะถึงบ้านน้าสะใภ้ก็ประมาณตี 2 (เพราะเทศกาลรถติดมาก) ทุกคนก็เพลียมากระหว่างเดินทางก็หลับ
แต่พอใกล้ถึง(เริ่มเข้าเส้นสุวรรณภูมิ จ.ร้อยเอ็ด) ก็เหมือนจะตื่นกันหมด
จ๋านั่งหน้ากับพ่อและแม่ (รถกระบะตอนเดียว) ระหว่างทางน่ากลัวมากเพราะสองข้างทางแทบจะไม่มีรถวิ่งผ่านกันเลย แล้วพ่อก็พูดขึ้นมาว่าถ้าไม่จำเป็นจะไม่วิ่งเส้นนี้เลย จ๋าก็ถามว่าทำไม แม่ก็บอกว่าอย่าพูดมาก ฟังเพลงไป จ๋าเป็นคนกลัวผีอยู่แล้วพอเห็นทางทั้งเปลี่ยว ทั้งมืด ก็รู้สึกกลัว พอขับรถไปสักพัก อีกสัก 5 กิโลจะถึงโรงพยาบาลสุวรรณภูมิแล้ว จ๋าก็เห็นคนเดินอยู่ข้างทางก็รู้สึกแปลกใจเพราะเวลา ตี 2 ทางเปลี่ยวอย่างงี้ไม่น่ามีคนเดิน เราก็จ้องไปที่เค้าประมาณ 30 เมตรได้ รู้สึกผิดปกติเพราะเขาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสีดำ แต่ที่จ๋าเห็นเขาไม่มีหัว ไม่มีมือ ไม่มีขา ตอนแรกคิดว่าหุ่นไล่กา แต่พอรถเคลื่อนตัวเข้าใกล้ สิ่งที่เราเห็นเป็นลักษณะคนเดินเคลื่อนที่ แต่สิ่งที่เห็นว่ามันไม่มี มันก็ไม่มีจริง ๆ จ๋าตกใจจนแทบช็อก พ่อเรียกแม่เรียกก็ไม่พูด
จนไปถึงตลาด(สุวรรณภูมิ) ทุกคนที่อยู่บนรถก็มาเรียก
ตอนนั้นตัวสั่นเหมือนไข้จะขึ้น แล้วพ่อก็ถามว่าเป็นอะไร ก็เล่าให้พ่อฟัง แล้วน้าสะใภ้ก็บอกว่าน้าก็เห็นเหมือนกันแต่ดีแล้วที่จ๋าไม่พูดทักตอนนั้น เพราะเขาอาจจะตามมาก็ได้ แล้วตอนที่แม่บอกพ่อว่าอย่าพูดนั้นพอถึงบ้าน(อุบล)พ่อก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อปีที่แล้วพ่อกับแม่มาธุระกันสองคน แล้วก็วิ่งเข้าเส้นนี้เพราะเร็วดี แต่มันง่วงมากก็เลยจอดนอนอยู่ที่หน้าสถานีตำรวจ อ.สุวรรณภูมิ ในขณะที่นอนอยู่นั้นแม่ก็ไม่ได้หลับดี (ลดกระจกนอน ไม่เปิดแอร์) รู้สึกว่ามีมือลอดช่องกระจกมาเหมือนจะล้วงเอาเงินในกระเป๋าเสื้อแม่ แม่ก็ทำเป็นรู้สึกตัว แต่ในใจคิดว่าโจร เลยเรียกพ่อ มองรอบรถก็ไม่เห็นมี ก็หลับต่อเพราะง่วงมาก สักพักก็เหมือนมีมือเข้ามาอีก ทีนี้แม่เห็นเต็มตาเลยว่าเป็นมือที่เอื้อมมาเพื่อจะหยิบเงินจริง ๆ เลยเอามือจับไว้แต่พอจับมือนั้นก็หายไปกับตา แม่เลยบอกพ่อว่าโดนแล้วแน่เลยพ่อ และพอตื่นขึ้นมารถที่จอดอยู่สถานีตำรวจ มันมาจอดอยู่ที่หน้าโรงพยาบาลได้ยังไงไม่รู้ แล้ววินมอเตอร์ไซค์มาเรียกบอกว่า ลุงกับป้ามานอนกันได้ไง แถวนี้เค้าโดนผีหลอกกันบ่อยนะ ผมเองเคยมานอนอยู่ที่วินนี้ยังเคยโดนอำเลย พ่อกับแม่พอฟังเรื่องที่วินฯ เล่าแล้วก็ขอบคุณ แล้วรีบขับรถไปทันที คนอีสานเชื่อว่าแถบจ.ร้อยเอ็ด จ.สุรินทร์ มันมีของเยอะ........ คือสิ่งที่ไม่อยากเจอเลย น่ากลัวมั้ยคะ
ขอขอบคุณเรื่องเล่าจาก
บล็อคแก๊งดอทคอม
ตอนนี้อาศัยอยู่ที่กรุงเทพ ฯ อยู่รวมกัน 4 ครอบครัวประมาณ 12 คน และพอถึงเทศกาลที ก็จะกลับไปหายายที่จังหวัดอุบลฯ แต่มีน้าสะใภ้อยู่ที่จังหวัดร้อยเอ็ด อ.สุวรรณภูมิ ก็คือเวลาไปทีก็จะแวะบ้านน้าสะใภ้ก่อน เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นประมาณ 5 ปีที่แล้ว เป็นเทศกาลสงกรานต์ เราออกเดินทางจากกรุงเทพฯประมาณ6โมงเช้า แต่กว่าเราจะถึงบ้านน้าสะใภ้ก็ประมาณตี 2 (เพราะเทศกาลรถติดมาก) ทุกคนก็เพลียมากระหว่างเดินทางก็หลับ
แต่พอใกล้ถึง(เริ่มเข้าเส้นสุวรรณภูมิ จ.ร้อยเอ็ด) ก็เหมือนจะตื่นกันหมด
จ๋านั่งหน้ากับพ่อและแม่ (รถกระบะตอนเดียว) ระหว่างทางน่ากลัวมากเพราะสองข้างทางแทบจะไม่มีรถวิ่งผ่านกันเลย แล้วพ่อก็พูดขึ้นมาว่าถ้าไม่จำเป็นจะไม่วิ่งเส้นนี้เลย จ๋าก็ถามว่าทำไม แม่ก็บอกว่าอย่าพูดมาก ฟังเพลงไป จ๋าเป็นคนกลัวผีอยู่แล้วพอเห็นทางทั้งเปลี่ยว ทั้งมืด ก็รู้สึกกลัว พอขับรถไปสักพัก อีกสัก 5 กิโลจะถึงโรงพยาบาลสุวรรณภูมิแล้ว จ๋าก็เห็นคนเดินอยู่ข้างทางก็รู้สึกแปลกใจเพราะเวลา ตี 2 ทางเปลี่ยวอย่างงี้ไม่น่ามีคนเดิน เราก็จ้องไปที่เค้าประมาณ 30 เมตรได้ รู้สึกผิดปกติเพราะเขาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสีดำ แต่ที่จ๋าเห็นเขาไม่มีหัว ไม่มีมือ ไม่มีขา ตอนแรกคิดว่าหุ่นไล่กา แต่พอรถเคลื่อนตัวเข้าใกล้ สิ่งที่เราเห็นเป็นลักษณะคนเดินเคลื่อนที่ แต่สิ่งที่เห็นว่ามันไม่มี มันก็ไม่มีจริง ๆ จ๋าตกใจจนแทบช็อก พ่อเรียกแม่เรียกก็ไม่พูด
จนไปถึงตลาด(สุวรรณภูมิ) ทุกคนที่อยู่บนรถก็มาเรียก
ตอนนั้นตัวสั่นเหมือนไข้จะขึ้น แล้วพ่อก็ถามว่าเป็นอะไร ก็เล่าให้พ่อฟัง แล้วน้าสะใภ้ก็บอกว่าน้าก็เห็นเหมือนกันแต่ดีแล้วที่จ๋าไม่พูดทักตอนนั้น เพราะเขาอาจจะตามมาก็ได้ แล้วตอนที่แม่บอกพ่อว่าอย่าพูดนั้นพอถึงบ้าน(อุบล)พ่อก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อปีที่แล้วพ่อกับแม่มาธุระกันสองคน แล้วก็วิ่งเข้าเส้นนี้เพราะเร็วดี แต่มันง่วงมากก็เลยจอดนอนอยู่ที่หน้าสถานีตำรวจ อ.สุวรรณภูมิ ในขณะที่นอนอยู่นั้นแม่ก็ไม่ได้หลับดี (ลดกระจกนอน ไม่เปิดแอร์) รู้สึกว่ามีมือลอดช่องกระจกมาเหมือนจะล้วงเอาเงินในกระเป๋าเสื้อแม่ แม่ก็ทำเป็นรู้สึกตัว แต่ในใจคิดว่าโจร เลยเรียกพ่อ มองรอบรถก็ไม่เห็นมี ก็หลับต่อเพราะง่วงมาก สักพักก็เหมือนมีมือเข้ามาอีก ทีนี้แม่เห็นเต็มตาเลยว่าเป็นมือที่เอื้อมมาเพื่อจะหยิบเงินจริง ๆ เลยเอามือจับไว้แต่พอจับมือนั้นก็หายไปกับตา แม่เลยบอกพ่อว่าโดนแล้วแน่เลยพ่อ และพอตื่นขึ้นมารถที่จอดอยู่สถานีตำรวจ มันมาจอดอยู่ที่หน้าโรงพยาบาลได้ยังไงไม่รู้ แล้ววินมอเตอร์ไซค์มาเรียกบอกว่า ลุงกับป้ามานอนกันได้ไง แถวนี้เค้าโดนผีหลอกกันบ่อยนะ ผมเองเคยมานอนอยู่ที่วินนี้ยังเคยโดนอำเลย พ่อกับแม่พอฟังเรื่องที่วินฯ เล่าแล้วก็ขอบคุณ แล้วรีบขับรถไปทันที คนอีสานเชื่อว่าแถบจ.ร้อยเอ็ด จ.สุรินทร์ มันมีของเยอะ........ คือสิ่งที่ไม่อยากเจอเลย น่ากลัวมั้ยคะ
ขอขอบคุณเรื่องเล่าจาก
บล็อคแก๊งดอทคอม
เครดิต :
ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!