กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
เปรต
...เปรต...ทุกท่านคงรู้จักคำนี้ดี...แต่ท่านเคยเจอหรือไม่.?
ข้าพเจ้าอยู่ในจังหวัดหนึ่งของภาคเหนือตอนล่าง ซึ่งความเป็นอยู่ของประชากรในภาคนี้ยังอยู่กันแบบเกื้อกูลเหมือนสมัยเก่า และยังแฝงไปด้วยความลึกลับที่ไม่อาจพิสูจน์ได้ ข้าพเจ้าได้เกิดและโตในถิ่นที่อยู่นี้ จนข้าพเจ้าเข้าใจดีในเรื่อองบางอย่างว่าเรื่องไหนจริงเรื่องไหนเท็จ ภาพเปรตที่ออกอากาศทางโทรทัศน์ ทั้งในหนังและ คลิปวีดีโอที่สร้างขึ้นมาหลอกชาวบ้าน ก็เกิดจากจินตนาภาพที่ใกล้เคียงกับความจริงตามพระไตรปิฎก ข้าพเจ้าก็หาเชื่อเรื่องแบบนี้ไม่จึงดำเนินชีวิตตามความต้องการของตนเอง
จนมาเย็นวันหนึ่งข้าพเจ้าก็ตั้งวงสังสรรค์ กับเพื่อนบ้านเหมือนเช่นเคย
หลังจากเสร็จการงานแล้ว กว่าจะรวมตัวกันได้พระอาทิตย์ก็เริ่มลับฟ้าแล้ว สิ่งที่พูดกันในวงเหล้า ก็คงไม่พ้นเรื่องหญิง เรื่องทะลึ่งต่างๆ จนพอดึกและเมาได้ที่กันแล้วเพื่อนข้าพเจ้าคนหนึ่งได้เอ่ยออกมาว่า..พวกเอ็งกลัวผีกันไหม?..ก็ตามประสาคนเมา..."ผีเผอมีที่ไหนกัน....ข้าไม่กลัวอยู่แล้ว.." "แต่ว่าข้าได้ยินคนแถวหมู่บ้านเหนือคุยกันว่าเจอเปรตน่ะ"...."ไม่จริงหลอก...ชาวบ้านเขาคงหลอกเราเล่นละมั้ง"...พอเมาจนจะกลับบ้านไม่ไหวกันแล้วก็ได้เวลากลับบ้านแต่ก่อนกลับบ้านข้าพเจ้าต้องไปบ้านแม่ยอดยาหยีของข้าพเจ้าก่อนขอให้เห็นหน้าก่อนเข้าบ้านก็ยังดี
และทางที่ข้าพเจ้าต้องไปก็คือบ้านเหนือนั้นเอง
ตอนแรกข้าพเจ้าก็ไม่ได้คิดอะไรขับรถไปเรื่อยๆ ข้าพเจ้าเริ่มสังเกตุเห็นว่าต้นไม้ข้างทางตรงนี้มันทำไมถึงโตไวจังมาเมื่ออาทิตย์ก่อนยังไม่มีเลยนี่หวา...เรื่องต้นไม้ไม่เท่าไหร่แต่เรื่องที่หน้าแปลกก็คือ ข้าพเจ้าก็ขับรถมาเร็วแล้วแต่ทำไมยังไม่ห่างจากต้นไม้นั้นซักที ข้าพเจ้ามองกระจกมองหลังกี่ครั้งก็ยังเห็นมันอยู่ตลอด...ด้วยความเอะใจปนกับความกล้ารวมกับความกลัวข้าพเจ้าจึงชะลอความเร็วของรถ(มอเตอร์ไซค์)แล้วค่อยๆหันไปมองข้างหลัง....เท่านั้นเองข้าพเจ้าก็เข้าใจว่าทำไมมั้นถึงไม่พ้นจากต้นไม้นั้นซักที....ดวงตาสีเขียว...สูงอย่างกับต้นไม้สูงสัก 5 วามันกำลังวิ่งตามข้าพเจ้ามา...มันคงจะรู้ว่าข้าพเจ้ารู้ตัว มันก็ร้องกร้ดออกมาคล้ายๆกับเสียงจิ้งหรีดตัวใหญ่ๆ เสียงดังและโหยหวน จะช้าอยู่ใยมอเตอร์ไซค์(ยามาฮา เมท นางพญา) ข้าพเจ้ารีบบิดหนีสุดชีวิต แต่ก็ยังไม่วายที่จะมองดูกระจกหลังมันก็ยังตามมาติดๆจนถึงหมู่บ้านแล้วมันก็หายไป....
ข้าพเจ้า...ต้องหน้าด้านนอนบ้านสาวหลังจากเล่าให้พ่อกับแม่เขาฟังแล้ว...พ่อกับแม่เขาก็ใจดีให้นอนบ้านด้วย...แต่ค่าเช่าที่นอนก็ 4 บาท 4 หมื่น....จะดีใจหรือเศร้าใจดีหน๊อ.... 555 ประสบการณ์ที่อยากนำมาบอกต่อเกี่ยวกับเรื่องผี ๆ ของผมละคร้าบบบบ
ขอขอบคุณเรื่องเล่าจาก
พลังจิตดอทคอม
ข้าพเจ้าอยู่ในจังหวัดหนึ่งของภาคเหนือตอนล่าง ซึ่งความเป็นอยู่ของประชากรในภาคนี้ยังอยู่กันแบบเกื้อกูลเหมือนสมัยเก่า และยังแฝงไปด้วยความลึกลับที่ไม่อาจพิสูจน์ได้ ข้าพเจ้าได้เกิดและโตในถิ่นที่อยู่นี้ จนข้าพเจ้าเข้าใจดีในเรื่อองบางอย่างว่าเรื่องไหนจริงเรื่องไหนเท็จ ภาพเปรตที่ออกอากาศทางโทรทัศน์ ทั้งในหนังและ คลิปวีดีโอที่สร้างขึ้นมาหลอกชาวบ้าน ก็เกิดจากจินตนาภาพที่ใกล้เคียงกับความจริงตามพระไตรปิฎก ข้าพเจ้าก็หาเชื่อเรื่องแบบนี้ไม่จึงดำเนินชีวิตตามความต้องการของตนเอง
จนมาเย็นวันหนึ่งข้าพเจ้าก็ตั้งวงสังสรรค์ กับเพื่อนบ้านเหมือนเช่นเคย
หลังจากเสร็จการงานแล้ว กว่าจะรวมตัวกันได้พระอาทิตย์ก็เริ่มลับฟ้าแล้ว สิ่งที่พูดกันในวงเหล้า ก็คงไม่พ้นเรื่องหญิง เรื่องทะลึ่งต่างๆ จนพอดึกและเมาได้ที่กันแล้วเพื่อนข้าพเจ้าคนหนึ่งได้เอ่ยออกมาว่า..พวกเอ็งกลัวผีกันไหม?..ก็ตามประสาคนเมา..."ผีเผอมีที่ไหนกัน....ข้าไม่กลัวอยู่แล้ว.." "แต่ว่าข้าได้ยินคนแถวหมู่บ้านเหนือคุยกันว่าเจอเปรตน่ะ"...."ไม่จริงหลอก...ชาวบ้านเขาคงหลอกเราเล่นละมั้ง"...พอเมาจนจะกลับบ้านไม่ไหวกันแล้วก็ได้เวลากลับบ้านแต่ก่อนกลับบ้านข้าพเจ้าต้องไปบ้านแม่ยอดยาหยีของข้าพเจ้าก่อนขอให้เห็นหน้าก่อนเข้าบ้านก็ยังดี
และทางที่ข้าพเจ้าต้องไปก็คือบ้านเหนือนั้นเอง
ตอนแรกข้าพเจ้าก็ไม่ได้คิดอะไรขับรถไปเรื่อยๆ ข้าพเจ้าเริ่มสังเกตุเห็นว่าต้นไม้ข้างทางตรงนี้มันทำไมถึงโตไวจังมาเมื่ออาทิตย์ก่อนยังไม่มีเลยนี่หวา...เรื่องต้นไม้ไม่เท่าไหร่แต่เรื่องที่หน้าแปลกก็คือ ข้าพเจ้าก็ขับรถมาเร็วแล้วแต่ทำไมยังไม่ห่างจากต้นไม้นั้นซักที ข้าพเจ้ามองกระจกมองหลังกี่ครั้งก็ยังเห็นมันอยู่ตลอด...ด้วยความเอะใจปนกับความกล้ารวมกับความกลัวข้าพเจ้าจึงชะลอความเร็วของรถ(มอเตอร์ไซค์)แล้วค่อยๆหันไปมองข้างหลัง....เท่านั้นเองข้าพเจ้าก็เข้าใจว่าทำไมมั้นถึงไม่พ้นจากต้นไม้นั้นซักที....ดวงตาสีเขียว...สูงอย่างกับต้นไม้สูงสัก 5 วามันกำลังวิ่งตามข้าพเจ้ามา...มันคงจะรู้ว่าข้าพเจ้ารู้ตัว มันก็ร้องกร้ดออกมาคล้ายๆกับเสียงจิ้งหรีดตัวใหญ่ๆ เสียงดังและโหยหวน จะช้าอยู่ใยมอเตอร์ไซค์(ยามาฮา เมท นางพญา) ข้าพเจ้ารีบบิดหนีสุดชีวิต แต่ก็ยังไม่วายที่จะมองดูกระจกหลังมันก็ยังตามมาติดๆจนถึงหมู่บ้านแล้วมันก็หายไป....
ข้าพเจ้า...ต้องหน้าด้านนอนบ้านสาวหลังจากเล่าให้พ่อกับแม่เขาฟังแล้ว...พ่อกับแม่เขาก็ใจดีให้นอนบ้านด้วย...แต่ค่าเช่าที่นอนก็ 4 บาท 4 หมื่น....จะดีใจหรือเศร้าใจดีหน๊อ.... 555 ประสบการณ์ที่อยากนำมาบอกต่อเกี่ยวกับเรื่องผี ๆ ของผมละคร้าบบบบ
ขอขอบคุณเรื่องเล่าจาก
พลังจิตดอทคอม
เครดิต :
ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
