วิญญาณน้องชาย
ประสบการณ์เรื่องนี้ผ่านมาหลายปีแล้ว...
...มีอยู่คืนหนึ่ง ได้นอนหลับและฝันว่าไปนั่งเล่น นอนเล่น อยู่ที่บ้านต่างจังหวัด ขณะนั้นก็มีชายวัยกลางคนคนหนึ่ง นุ่งโสร่งผ้าไหม ไม่สวมเสื้อ เดินเข้ามานั่งลงใกล้ๆ แล้วพูดว่า "จะมาบอกเรื่องน้องชายว่า คุณจะต้องเสียน้องชายคนนึงนะ" ข้าพเจ้าถามว่า น้องชายคนไหนล่ะ...เพราะมีน้องชายสองคน คนหนึ่งรองจากข้าพเจ้า อีกคนหนึ่งเป็นน้องชายคนสุดท้อง ชายคนนั้นตอบว่า "ถึงเวลาก็รู้เองแหละ!" จากนั้นเขาก็หายแว๊บ..ไป ข้าพเจ้าก็ลืมตาตื่นขึ้น
หลายเดือนต่อมา...น้องชายคนเล็กบ่นปวดหลัง
ก็คิดว่าคงทำงานหนักเกินไป กินยา ทายา ไม่กี่วันก็คงหาย เขาก็บ่นปวดหลังทุกวัน ปวดหนักขึ้นจนกระทั่งผ่านไปประมาณ 2 อาทิตย์ น้องชายไม่สามารถเดินเข้าห้องน้ำเองได้ หลายคนต้องช่วยพยุงเวลาจะเข้าห้องน้ำ ญาติๆ จึงได้พาไปหาหมอ เมื่อเอ็กซเรย์ดู ปรากฏว่ามีเนื้องอกเกาะอยู่ที่กระดูกสันหลังแล้วไปทับเส้นประสาทที่ควบคุมร่างกายส่วนล่าง จึงทำให้เดินไม่ได้ หมอจึงเอาเข้าห้องผ่าตัดเอาเนื้องอกออก ปรากฏว่าหลังผ่าตัดไม่สามารถเดินได้ ซ้ำเนื้องอกนั้นก็เป็นเนื้อร้าย การรักษาต้องให้เคมีบำบัด
น้องชายรักษาตัวอยู่สิบกว่าวันก็เสียชีวิต...
ก่อนเสียชีวิตหนึ่งวัน ขณะกำลังคุยกับญาติๆ ที่มาเยี่ยมอยู่ดีๆ เขาก็ทำท่าตกใจและหวาดกลัวสุดขีด มองไปทางหน้าต่างของห้องคนไข้ แล้วชี้มือไปที่หน้าต่างพูดเสียงดังว่า "พี่!.พี่!..มีคนแต่งชุดขาวมา 4 คน เค้าลอยเข้ามาทางหน้าต่าง...พี่เห็นไม๊?" แต่ว่าไม่มีใครสักคนที่เห็น มีน้องชายเท่านั้นที่เห็นอยู่คนเดียว ข้าพเจ้านึกในใจว่า น้องชายคงไม่รอดแน่แล้ว พอวันต่อมาประมาณตีหนึ่งกว่าๆ เขาก็เสียชีวิต ญาติๆ ตกลงกันว่าจะสวด 3 คืน แล้วเผา
สวดศพคืนแรกข้าพเจ้าพาลูกสาวไปกราบศพน้าชาย
ข้าพเจ้าถามลูกสาวว่าเห็นน้าแบงค์ไม๊? น้าแบงค์เป็นยังไงบ้าง? ลูกสาวตอบว่า "น้าแบงค์กำลังเดินอยู่ที่มืดๆ ไม่รู้ที่ไหน? หาทางออกไม่เจอ คิดว่าเป็นเพราะวิญญาณถูกสะกดตอนสัปเหร่อทำพิธีเอาลงโลง น้าแบงค์บอกว่า ถ้าเผาแล้วคงออกไปได้"
สามวันผ่านไปเผาศพน้องชายเรียบร้อยแล้ว
ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังตากผ้าที่ซักเสร็จแล้วเอาแขวนราวอยู่ ลูกสาวก็เดินเข้ามาหาแล้วบอกว่า "แม่!..น้าแบงค์ยืนอยู่ข้างๆ แม่นะ! กำลังยกมือไหว้แม่อยู่...ข้าพเจ้าพอได้ยินลูกพูดก็เสียววาบเหมือนกันถึงจะไม่กลัวก็เถอะ! ลูกสาวบอกต่ออีกว่า "น้าแบงค์บอกว่า แม่ไม่ต้องห่วงนะ! น้าแบงค์ไม่ลำบากหรอก" ข้าพเจ้าถามว่า "แล้วน้าแบงค์ใส่ชุดอะไร" "น้าแบงค์ใส่เสื้อสีขาวแขนยาวที่แขนเสื้อเป็นลายสีทอง ใส่กางเกงขายาวสีขาว น้าแบงค์บอกว่าต้องไปแล้ว! เขาเรียกน้าแล้ว! บอกแม่ด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงน้านะ!" ลูกสาวพูด
ในที่สุด ข้าพเจ้าก็ต้องเสียน้องชายไปคนนึงจริงๆ...
ขอบคุณเรื่องเล่าจากพลังจิตดอทคอม
...มีอยู่คืนหนึ่ง ได้นอนหลับและฝันว่าไปนั่งเล่น นอนเล่น อยู่ที่บ้านต่างจังหวัด ขณะนั้นก็มีชายวัยกลางคนคนหนึ่ง นุ่งโสร่งผ้าไหม ไม่สวมเสื้อ เดินเข้ามานั่งลงใกล้ๆ แล้วพูดว่า "จะมาบอกเรื่องน้องชายว่า คุณจะต้องเสียน้องชายคนนึงนะ" ข้าพเจ้าถามว่า น้องชายคนไหนล่ะ...เพราะมีน้องชายสองคน คนหนึ่งรองจากข้าพเจ้า อีกคนหนึ่งเป็นน้องชายคนสุดท้อง ชายคนนั้นตอบว่า "ถึงเวลาก็รู้เองแหละ!" จากนั้นเขาก็หายแว๊บ..ไป ข้าพเจ้าก็ลืมตาตื่นขึ้น
หลายเดือนต่อมา...น้องชายคนเล็กบ่นปวดหลัง
ก็คิดว่าคงทำงานหนักเกินไป กินยา ทายา ไม่กี่วันก็คงหาย เขาก็บ่นปวดหลังทุกวัน ปวดหนักขึ้นจนกระทั่งผ่านไปประมาณ 2 อาทิตย์ น้องชายไม่สามารถเดินเข้าห้องน้ำเองได้ หลายคนต้องช่วยพยุงเวลาจะเข้าห้องน้ำ ญาติๆ จึงได้พาไปหาหมอ เมื่อเอ็กซเรย์ดู ปรากฏว่ามีเนื้องอกเกาะอยู่ที่กระดูกสันหลังแล้วไปทับเส้นประสาทที่ควบคุมร่างกายส่วนล่าง จึงทำให้เดินไม่ได้ หมอจึงเอาเข้าห้องผ่าตัดเอาเนื้องอกออก ปรากฏว่าหลังผ่าตัดไม่สามารถเดินได้ ซ้ำเนื้องอกนั้นก็เป็นเนื้อร้าย การรักษาต้องให้เคมีบำบัด
น้องชายรักษาตัวอยู่สิบกว่าวันก็เสียชีวิต...
ก่อนเสียชีวิตหนึ่งวัน ขณะกำลังคุยกับญาติๆ ที่มาเยี่ยมอยู่ดีๆ เขาก็ทำท่าตกใจและหวาดกลัวสุดขีด มองไปทางหน้าต่างของห้องคนไข้ แล้วชี้มือไปที่หน้าต่างพูดเสียงดังว่า "พี่!.พี่!..มีคนแต่งชุดขาวมา 4 คน เค้าลอยเข้ามาทางหน้าต่าง...พี่เห็นไม๊?" แต่ว่าไม่มีใครสักคนที่เห็น มีน้องชายเท่านั้นที่เห็นอยู่คนเดียว ข้าพเจ้านึกในใจว่า น้องชายคงไม่รอดแน่แล้ว พอวันต่อมาประมาณตีหนึ่งกว่าๆ เขาก็เสียชีวิต ญาติๆ ตกลงกันว่าจะสวด 3 คืน แล้วเผา
สวดศพคืนแรกข้าพเจ้าพาลูกสาวไปกราบศพน้าชาย
ข้าพเจ้าถามลูกสาวว่าเห็นน้าแบงค์ไม๊? น้าแบงค์เป็นยังไงบ้าง? ลูกสาวตอบว่า "น้าแบงค์กำลังเดินอยู่ที่มืดๆ ไม่รู้ที่ไหน? หาทางออกไม่เจอ คิดว่าเป็นเพราะวิญญาณถูกสะกดตอนสัปเหร่อทำพิธีเอาลงโลง น้าแบงค์บอกว่า ถ้าเผาแล้วคงออกไปได้"
สามวันผ่านไปเผาศพน้องชายเรียบร้อยแล้ว
ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังตากผ้าที่ซักเสร็จแล้วเอาแขวนราวอยู่ ลูกสาวก็เดินเข้ามาหาแล้วบอกว่า "แม่!..น้าแบงค์ยืนอยู่ข้างๆ แม่นะ! กำลังยกมือไหว้แม่อยู่...ข้าพเจ้าพอได้ยินลูกพูดก็เสียววาบเหมือนกันถึงจะไม่กลัวก็เถอะ! ลูกสาวบอกต่ออีกว่า "น้าแบงค์บอกว่า แม่ไม่ต้องห่วงนะ! น้าแบงค์ไม่ลำบากหรอก" ข้าพเจ้าถามว่า "แล้วน้าแบงค์ใส่ชุดอะไร" "น้าแบงค์ใส่เสื้อสีขาวแขนยาวที่แขนเสื้อเป็นลายสีทอง ใส่กางเกงขายาวสีขาว น้าแบงค์บอกว่าต้องไปแล้ว! เขาเรียกน้าแล้ว! บอกแม่ด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงน้านะ!" ลูกสาวพูด
ในที่สุด ข้าพเจ้าก็ต้องเสียน้องชายไปคนนึงจริงๆ...
ขอบคุณเรื่องเล่าจากพลังจิตดอทคอม
เครดิต :
ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!