โพธิ์ผีดุ!

"จินดา" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากต้นโพธิ์เชิงสะพาน

เคยสงสัยไหมคะว่าทำไมถึงเชื่อกันว่าต้นโพธ์ใหญ่ๆ จะต้องมีผีดุ?

อย่างแรกก็ให้ดูตามบ้านเรือนทั่วไปซีคะ ไม่มีใครอุตริปลูกต้นโพธิ์เพื่อเอาร่มหรือประดับสวนหรอกค่ะ อย่างต่อมา ก็เพราะเชื่อกันมาตั้งแต่โบร่ำโบราณแล้วว่า ห้ามปลูกต้นโพธิ์ในบ้าน เนื่องจากต้นโพธิ์เป็นที่สิงสู่ของเทวดาชนิดหนึ่ง เรียกว่ารุกขเทวาหรือเทพารักษ์

ชาวบ้านร้านช่องก็เลยไม่นิยมปลูกต้นโพธิ์ แถมเจอที่ไหนตัดทิ้งที่นั่นอีกต่างหาก

ที่ว่าต้นโพธิ์ใหญ่ๆ ย่อมมีผีสิง ค่อนข้างจะดุร้ายเอาเรื่องน่ะ ดิฉันขอเล่าเรื่องโพธิ์ผีสิงแถวบ้านตัวเองที่อยู่ติดวัสดุคันธาราม ย่านดุสิต สู่กันฟังเสียเลยนะคะ

สองฟากถนนอันร่มรื่นมีบ้านเรือนแน่นหนา ผู้คนคึกคักมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้าเข้าทางถนนสวรรคโลก วัดสุคันธารามจะอยู่ด้านขวา ทะลุไปออกถนนพระรามห้า ตรงข้ามกับสถานีตำรวจดุสิตและวัดอัมพวัน ถ้าเลี้ยวขวาข้ามสะพานไปอีกทีก็จะถึงสี่แยกราชวัตร

ที่นั่นมีตลาดใหญ่ๆ ที่มีของสดของแห้ง ขนม ผลไม้ และร้านอาหารอร่อยๆ รวมทั้งรถเข็นและแผงลอยที่มีของกินเกือบทุกอย่างก็ว่าได้

ถ้าจะเดินไปตามทางที่เล่ามาก็ค่อนข้างไกลและเสียเวลาไม่น้อย บังเอิญพวกเรามีทางลัด คือข้างๆ วัดสุคันฯ จะมีสะพานแคบๆ สำหรับเดินข้ามคลองไปมา..เข้าไปก็ข้ามคลองแล้วเลี้ยวขวาเลาะกำแพง..สุดสะพานก็เลี้ยวว้ายไปโผล่ที่หลังตลาดราชวัตรพอดี

จะมีน่ากลัวก็ตรงเชิงสะพานฝั่งบ้านดิฉันนี่เอง!

มีต้นโพธิ์ใหญ่อยู่ทั้งซ้ายและขวา ต้นขวาน่ะค่อนข้างห่างหน่อย ไม่น่าใจหายอย่างต้นซ้ายมือที่อยู่เกือบติดสะพาน..จะข้ามไปทีฝั่งโน้นทีไรเป็นแหงนหน้ามองโดยไม่ตั้งใจทุกที

ลือกันมานานแล้วค่ะว่าให้หวยแม่น แต่ที่แน่ๆ คือผีดุจริงๆ เลย

ตอนกลางวันก็น่าวังเวงใจอยู่แล้ว ยิ่งตอนเย็นๆ ค่ำๆ ด้วยแล้วดูเปล่าเปลี่ยวน่าใจหาย..ไม่ว่าใครๆ ก็รู้สึกตรงกันเวลาจะข้ามไปฝั่งโน้น หรือกลับมาถึงฝั่งนี้..เหมือนมีใครกำลังจ้องมองมาจากต้นโพธิ์น่ะซีคะ!

พอจะก้าวขึ้นสะพานที่ราบเรียบเสมอกัน ไม่ว่าช่วงข้ามคลองหรือช่วงเลี้ยวขวาเลียบกำแพงตลาด จู่ๆ ยอดโพธิ์ก็ไหวซ่าขึ้นมาดื้อๆ ทั้งที่ไม่มีลมพัด เล่นเอาเย็นสันหลังวูบวาบจ้ำอ้าวจนแทบจะตกน้ำตกท่าไปตามๆ กัน

เวลากลับบ้านก็มักจะเงยหน้ามองตั้งแต่ยังไม่ทันข้ามคลองแล้ว..เกือบจะถึงฝั่งอยู่ร่อมร่อ เสียงใครกลุ่มหนึ่งหัวเราะครืนใหญ่ คนที่บอกว่าไม่กลัวผีเข้าตำรา "ปากกล้าขาสั่น" ทั้งนั้นแหละค่ะ แต่ส่วนมากน่ะเผ่นอ้าวเป็นลมพัด..จนคนควัญอ่อนไม่กล้ากลับทางลัดก็มี

โธ่! จินตนาการเรื่องผีมากๆ ต้องนั่งตุ๊กๆ กลับบ้านน่ะซีคุณ!

สะพานแคบๆ ที่พอเดินสวนกันได้ก็เหมือนกันค่ะ..เล่ากันว่าตอนโพล้เพล้ก่อนจะข้ามก็เห็นต้นโพธิ์โดดเดี่ยวไม่มีใครเลย แต่พอก้าวเดินไปได้หน่อย ทำไมถึงมีใครเดินก้มหน้างุดๆ สวนมาก็ไม่ทราบ..คนขวัญอ่อนแทบจะกระโดดลงน้ำก็มี แต่ส่วนมากมักจะเบียดราวสะพานให้ใครคนนั้นเดินผ่านไปก่อน..

ทุกคนเล่าตรงกันว่าแทบจะกลั้นใจตายให้รู้แล้วรู้รอด เพราะกลิ่นสาบสางฉุนกึ๊ก..เหม็นหึ่งเหมือนซากศพกำลังเน่าไม่มีผิด!

ดิฉันเคยมีประสบการณ์กับตัวเองเมื่อจะไปหาซื้อของกินที่ราชวัตรตอนเย็น..

ตอนที่เดินออกจากบ้านมุ่งหน้าไปยังทางลัดแค่เอื้อมนั้น ขอสารภาพว่าลืมคิดเรื่องผีๆ สางๆ เสียสนิท มองเห็นคนเดินข้ามไปมาไม่ถึงกับหนาตานัก ราวสี่ซ้าห้าคนเห็นจะได้..คิดเอาไว้ว่าจะซื้อหมูสะเต๊ะ ลาบ ส้มตำเจ้าอร่อย ไหนจะขนมไทยๆ พวกบัวลอยไข่หวาน ขนมปลากริมไข่เต่า..อ้อ! ขนมครมชาววังที่ขายดีมาก ไปทีไรเห็นคนมุงห้าแผงกันคับคั่งทุกที

บ้านดิฉันมีพี่น้องลูกหลานหลายคนค่ะ ซื้อน้อยๆ จะโดนหาว่าเอาเมาเซ่นผีหรือไง

พูดถึงผี..กำลังจะข้ามสะพานอยู่แล้วก็พอดีเห็นชายร่างใหญ่สองคนเดินคู่กันมาจากฟากโน้น..ว่าจะรอให้เขาข้ามมาก่อนแล้วค่ะข้ามไป แต่เอ๊ะ! ทำไมดูเหมือนเขาเดินย่ำเท้าอยู่กับที่ล่ะ ชักจะยังไงๆ อยู่นา..

เหลียวซ้ายแลขวาก็ไม่เห็นใครซักคน มีแต่เสียงหมาหอนมาจากหน้าโบสถ์ ยอดโพธิ์ไหวซ่าจนอดเงยหน้ามองไม่ได้..แทบจะพริบตานั้นเอง ร่างของชายคู่นั้นก็เดินื่อเข้ามาเกือบชนดิฉัน เล่นเอาผงะหน้าด้วยความตกใจ..ถอยหลังกรุด กลิ่นเหม็นสาบสางลอยมากระทบจมูกจนแทบหายใจไม่ออก

คุณพระช่วย! ชายแปลกหน้าคู่นั้นเดินปราดๆ ไปที่ต้นโพธิ์ แล้วไต่เดี๊ยะๆ หายลับขึ้นไปในพริบตา

โธ่! หลอกกันดื้อๆ ยังงี้ดิฉันก็เผ่นกลับบ้านไม่คิดชีวิตคะ หมาเห่าหอนเกรียวกราวไปหมด..ไม่ต้องคิดถึงเรื่องของกินอร่อยๆ อีกแล้ว ไม่ช็อกตายคาทีก็เป็นบุญถมไปค่ะ!


ขอบคุณเรื่องเล่าจากข่าวสด