ได้รับการบรรจุประจำหน่วยที่ พัน.ร.มทบ.๑ มีโอกาสฝึกภาคสนามที่ชายแดนพม่า (แถวสังขระฯ)เป็นป่าบริสุทธิ์คือไม่เคยมีคนเข้าออกพรุกพล่านบ่อยนักถึงไม่มีเลย คืนแรกโดนเลย นั่งเวรฯอยู่ จู่ๆก็มีเสียงคล้ายคนเดิน(ห้ามก่อไฟหรือแสงสว่าง คือกฏทหารชายแดน)อดแปลกใจไม่ได้ว่าอะไร เพราะถ้าคนเดิน หรือสัตว์ก็ตามต้องสะดุดพลุส่องแสงที่ฝ่ายเราวางดักไว้เพื่อความปลอดภัย เลยตัดสินใจเดินไปที่จุดที่เพื่อน เข้าเวรฯจุดอีกคน
ถามค่อยๆว่า ได้ยินเหมือนกันรึเปล่า เพื่อนบอก ได้ยิน
เลยตัดสินใจ ร่วมกันว่าจะส่องไฟดู ปรากฏว่าเป็นคนแต่งตัวโทรมๆผมรุงรัง แต่ที่ผมสองคนกลัวคือลูกนัยตา สว่างเหมือนสัตว์ พอแสงไฟส่องเห็น เพื่อนผมเอาปืนประทับบ่า ทันที แต่ร่างนั้น ค่อยเดินหายเข้าป่าแบบไม่สนใจพวกผมเลย ผมกะเพื่อนเลยอยู่ด้วยกันที่จุดตรวจของเพื่อน
จน หน.ชุด มาตบกระบาลผมว่าทำไมไม่รักษาจุดตรวจของตัวเองถ้าศัตรูเข้ามา ได้ตายกันหมดพอดี
ผมเลยรายงานให้ท่านทราบ ท่านเฉย แล้วบอกให้พวกผมเงียบอย่าบอกใคร จนเช้า ปรากฏว่ามีเวรฯสองผลัดที่เจอ ที่สำคัญเหมือนกันเดะ จนปัจจุบัน
ผมเป็นจ่ากองร้อยแล้วครับ พอเข้าป่าแล้วลูกน้องรายงานผม ผมก็เฉยเพราะชีวิตที่ผจญภัยอย่างทหาร ทำให้ผมได้เห็นอะไร ที่ผมก็อธิบายกับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ส่วนเพื่อนผม ได้ติดพันตรีพร้อมธงชาติคลุมตัวจากการ ปฏิบัติหน้าที่ ที่ยะลา สวัสดีครับ
โดยคุณoliviera