ห้องว่างบนชั้น 5 | เรื่องเล่าสยองขวัญ

เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ของผมกับน้องผู้ชายที่สนิทคนหนึ่ง ชื่อว่า ‘ไอ้แจ็ค' ครับ เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมานี่เอง ผมกับไอ้แจ็คมีเพื่อนที่รู้จักกันหลายคน หนึ่งในนั้นมี ‘ไอ้นัท' กับ ‘ไอ้สำราญ' ซึ่งพวกมันมาหาผมแล้วบอกว่า

"วันอาทิตย์นี้ช่วยไปย้ายห้องหน่อย ชวนไอ้แจ็คไปด้วย ไปตั้งแต่คืนวันเสาร์เลยนะ ปาร์ตี้กันที่ห้องก่อน วันอาทิตย์สายๆ ค่อยขนของ"

หลังจากนัดแนะกันเป็นอย่างดี พอถึงวันเสาร์ตอนหลังเลิกงาน ผมกับไอ้แจ็คก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมออกไปหาพวกมันที่หอ ซึ่งผมเคยไปกินดื่มกันที่โต๊ะหน้าตึกเท่านั้น และรู้แค่ว่าห้องของพวกมันอยู่ชั้นห้า ซึ่งเป็นชั้นบนสุด

ผมกับไอ้แจ็คมาถึงก็ประมาณสี่ทุ่ม ที่ป้อมยามหน้าตึก ลุงยามถามผมว่า "มาหาใครหนุ่ม" ผมตอบว่ามาหาไอ้นัทครับลุง แกก็ยิ้มๆ แล้วบอก "อือ.. อยู่ชั้นบนสุด แต่ห้องอยู่ริมสุดฝั่งทางโน้นนะ" ลุงยามบอกพร้อมชี้ไปอีกฟากของตัวตึก แต่พวกผมจะเดินขึ้นบันไดฝั่งนี้เลย ลุงยามก็บอกว่า ให้เดินไปขึ้นบันไดกลาง หรือบันไดฝั่งโน้นก็ได้นะ ผมหันมาถามแกว่า

"มีอะไรหรือครับลุง"

"ไม่มีอะไรหรอก ถ้าอยากขึ้นตรงนี้ก็ได้" ลุงแกว่า

ผมก็เลยเดินขึ้นไปพร้อมกับไอ้แจ็ค พอไปถึงชั้นห้าก็พบว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดนอนสีขาว ยืนหันหน้าออกไปทางระเบียงข้างนอก ดูจากรูปร่างผิวพรรณ แม้จะเป็นด้านหลัง แต่ก็เดาได้ว่าน่าจะเป็นคนสวยทีเดียว ไอ้แจ็คซึ่งรูปหล่อนี่เห็นสาวๆ ก็แซวด้วยการพูดลอยๆ ไปว่า

"มายืนคอยใครเหรอครับคนสวย ดึกดื่นป่านนี้ไม่กลัวเหรอ"

แล้วเหมือนผู้หญิงคนนั้นเธอได้ยิน และหันหน้ามาเพียงเล็กน้อย ผมเลยจับเสื้อมันให้เดินไป และพูดบอกเธอว่า "ขอโทษแทนน้องมันด้วยนะครับ" โดยที่หางตาผมเห็นปากของเธอขยับ เหมือนกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ผมไม่ได้สนใจอะไร และหันกลับไปเพื่อจะเดินต่อ แต่แล้วก็ต้องหยุดพร้อมกันทั้งสองคน เพราะมีเสียงผู้หญิงพูดกระซิบใส่ข้างๆ หูว่า

"ไม่เป็นไรค่ะพี่.."

ไอ้แจ็คหันหน้ามาถามผมว่า "พี่ได้ยินเสียงพูดข้างหูไหม เมื่อกี้มีเสียงกระซิบใส่หูผมว่า ..มึงเจอกูแน่คืนนี้!" พวกผมพร้อมใจกันหันหลังกลับไปดูที่ระเบียง ปรากฏว่า ผู้หญิงที่ยืนอยู่เมื่อกี้หายไปเสียแล้ว ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่เดินๆ ไปทำไมมีแต่ป้ายกระดาษติดหน้าห้องเกือบทุกห้องว่า ห้องว่างให้เช่า

เดินมาจนจะถึงบันไดกลาง มีห้องว่างอยู่ห้องหนึ่ง แต่หน้าต่างกระจกบานเกล็ดนี่หายไปห้าหกอันแล้ว เลยทำให้มองเห็นภายในห้องได้ชัดเจน แม้มันจะมืดก็ตาม ผมหันไปมองลึกไปข้างในสุดน่าจะเป็นห้องครัว เห็นเงาดำที่ดำกว่าความมืดในห้อง รูปร่างคล้ายกับผู้หญิงผมยาว กำลังดิ้นชักกระตุก เพราะเธอกำลังผูกคอกับราวตากผ้าอยู่!

ไอ้แจ็คมันก็มองตามผมเข้าไปในห้องนั้น มันยื่นหน้าไปเพ่งดูตรงบานเกล็ดที่ว่างอยู่ แล้วปรากฏว่า เงาดำนั้นโผล่มาตรงนั้นพอดี ไอ้แจ็คคือตกใจจนพุ่งถลามาถึงประตูห้องตรงข้าม หน้าตาเลิ่กลั่ก ถามผมว่าเห็นไหม ผมพยักหน้าตอบ และแล้วประตูห้องตรงข้ามก็เปิดออก กลายเป็นผู้ชายวัยกลางคนมาถามว่าเป็นอะไร

ผมเลยบอกว่าไม่มีอะไรครับ ว่าแต่..ห้องนี้มีอะไรแปลกๆ ไหมครับพี่ แกยิ้ม ถามว่า ผีเหรอ ไม่มีหรอก อยู่มาตั้งนานแล้วยังไม่เคยเจอเลย ผมถามต่อว่า ทำไมชั้นนี้ห้องว่างเยอะจัง แกก็ยิ้มแล้วบอกว่า นั่นสินะ ทำไมห้องว่างเยอะจัง แล้วแกก็ปิดประตูเข้าห้องไปทันที

เดินต่อไปจนถึงห้องไอ้นัท กับ ไอ้สำราญ เห็นเครื่องดื่มและกับแกล้มเพียบพร้อม รวมทั้งของต่างๆ ในห้องที่ถูกเก็บลงกล่องเตรียมเคลื่อนย้ายในวันพรุ่งนี้

พวกเราพากันดื่มเหล้า และดูบอลจนหลับไปตอนไหนไม่รู้ ผมตื่นมาอีกทีราวๆ ตีห้า มองดูในห้องไม่เห็นไอ้แจ็ค คิดว่ามันคงไปเข้าห้องน้ำ แต่เดินไปดูก็ไม่เห็น อ้าว! ไอ้นี่หนีกลับบ้านไปก่อนเหรอ ไม่ช่วยขนของตอนเช้า แล้วสายตาผมก็มองไปเห็นเงาดำๆ เดินอยู่ตรงหน้าต่างบานเกล็ด ก็เลยคิดว่าน่าจะเป็นไอ้แจ็คที่ออกไปสูบบุหรี่

ผมเดินไปเปิดประตู ปรากฏว่าเป็นพี่คนผู้ชายวัยกลางคนคนเดิม แกเห็นผมแล้วก็ยิ้ม บอกว่า "ไอ้น้อง เพื่อนเอ็งคนที่มาด้วยกันหน้าตาหล่อๆ น่ะ" ผมถาม มีอะไรครับ แกบอกว่า "พี่เห็นมันไปนอนแก้ผ้า เหลือแต่กางเกงในตัวเดียวในห้องตรงข้ามพี่ว่ะ"

ผมก็ตกใจสิครับ ถามแกว่ามันไปได้ยังไงพี่ แกเลยบอกให้ผมออกไปดูกับแกสิ ผมปิดประตูห้องไอ้นัทแล้วเดินตามแกไป พอถึงห้องนั้น มองเข้าไปก็ต้องตกใจ เพราะไอ้แจ็คถอดเสื้อผ้าเหลือแต่เกงในตัวเดียวนอนคลุกฝุ่นมอมแมมเลยทีเดียว ผมเขย่าตัวปลุกมันให้ตื่นขึ้นมา มันเห็นผมมันก็ตกใจนึกว่าผมจะปล้ำมัน ผมโมโหเลยตบหน้ามันไปทีบอก

"มึงอะ มานี่ได้ยังไง"

มันบอกผมว่ามันออกมาสูบบุหรี่ตอนตีสี่ แล้วเจอน้องผู้หญิงคนที่แซวเมื่อตอนขึ้นมา น้องเขาชวนไปที่ห้องน่ะ ใส่ชุดนอนสายเดี่ยวมาเลย ก็เลยไปกับน้องเขา ในห้องก็มีเตียงมีอะไรครบนะ แต่ตอนนี้ทำไมเป็นแบบนี้ได้ คือสภาพห้องโทรมมาก ระหว่างที่ผมกำลังคุยกันอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงคนเอาเล็บยาวๆ กรีดกระจกบานเกล็ดในห้องครัว แล้วมีเสียงผู้หญิงพูดขึ้นมาท่ามกลางความสลัวในห้องว่า

"มึงกลัวกูเหรอ!"

เท่านั้นล่ะครับ วิ่งออกมาจากห้องกันแทบไม่ทัน แล้วก็ต้องมาช็อครอบสอง คือห้องตรงข้ามที่มีผู้ชายคนนั้น ตอนนี้มันมีกระดาษแผ่นใหญ่ติดไว้ เขียนว่า ห้องว่างให้เช่า ก้มดูลูกบิดนี่ฝุ่นจับกรังเลยครับ พวกผมวิ่งเตลิดกันไปจนถึงห้องไอ้นัท ก็เจอพวกมันตื่นเปิดไฟหมดแล้ว

เรื่องมาเฉลยจากปากไอ้นัทว่า ห้องนั้นเคยมีผู้หญิงอยู่จริง แต่เธอเป็นโรคซึมเศร้า แล้ววันหนึ่งก็คิดสั้นผูกคอตายกับราวตากผ้าในห้องครัว แล้วหลังจากนั้นอีกเพียงสามวัน ผู้ชายห้องตรงข้ามกันก็นอนไหลตายในห้องอีก

ส่วนที่เห็นว่าห้องว่างกันหมดนั้น คือมันก็ว่างหมดทั้งชั้นเลย เหลือแค่ห้องมันห้องเดียวนี่ล่ะที่ยังไม่ย้ายเพราะรอเงินค่ามัดจำก่อน ซึ่งเพิ่งจะได้เมื่อเย็นวันเสาร์นี่เอง มันเลยชวนผมกับไอ้แจ็คมาช่วยขนของ แต่ไม่คิดว่าพวกผมจะขึ้นบันไดทางนั้นมา..

เครดิตแหล่งข้อมูล : klangsayong