“ดอกไม้ดอกนั้น?” เรื่องเล่าสยองขวัญ

เรื่องเล่าสั้นๆ นี้เป็นเรื่องที่เกิดกับผมและผองเพื่อนแก๊งใจง่าย ต้นเหตุมาจากไอ้พัน

ย้อนกลับไปเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ขณะนั้นพวกผมเรียนอยู่ ปวช.ปีสาม อย่างว่าล่ะครับ เวลาไปไหนมาไหนก็ไปสามคน เจอสาวๆ ก็ย่อมมีแซวมีมองบ้างเป็นปกติ ที่สิงสถิตของแก๊งผมตอนเลิกเรียนก็คือศูนย์รถเก่ากับตะวันออกพลาซ่า

วันนั้นเป็นวันหนึ่งในฤดูฝน มีเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุถูกรถชน แล้ววันที่จัดงานศพเผาวันสุดท้ายคือวันที่พวกผมไปสืบมาว่า ดาวอาชีวะจะพาพวกเพื่อนๆ มาเดินซื้อของที่พลาซ่า สงสารเพื่อนก็สงสารอยากมาดูสาวก็อยากดู แต่ว่างานศพมันจัดอยู่ไม่ไกลจากห้าง เลยตัดสินใจว่าจะรีบไปเผาศพไวๆ แล้วรีบกลับมาเอารถเจ้าเบียร์ไป

ดูไอ้พันนี่ลุกลี้ลุกลนจนผมถามว่าเป็นอะไร มันบอกว่าอยากเห็นสาวดิ เขาบอกน่ารักมากเลยนะ ผมเลยบอกก็ได้แค่มองละมั้ง อย่างมันน่ะ มันยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมกับพูดว่า

"กูมีวิธีให้เขาสนใจกู เดี๋ยวก็รู้!"

ผมกับเบียร์ได้แต่ส่ายหัว รีบไปวางดอกไม้จันทน์บนเมรุ ไหว้ศพแล้วเดินลงมา พันขึ้นไปคนสุดท้าย พอมันลงมาก็บอกขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน ผมก็เลยบอกเดี๋ยวกูสองคนไปรอที่รถนะ มันหายไปประมาณสิบห้านาที เดินกลับมาเปิดประตูนั่งเบาะหลังพร้อมกับพูดว่า

"ออกรถได้เลยเดี๋ยวทรามเชยคนนั้นเขาจะรอ"

ผมกับเจ้าเบียร์ก็หัวเราะ ขับรถออกมาได้สักพักผมได้กลิ่นบางอย่างเลยพูดขึ้นว่า
"พวกมึงได้กลิ่นอะไรไหมวะ? เหมือนกลิ่นดอกไม้"

เบียร์หันมามองหน้าผม ทำท่าฟุดฟิด "เออว่ะ! กลิ่นมันเหมือนดอกกุหลาบ"
"แหม พวกมึงนี่ก็จมูกดีเนอะ ถือแต่ดอกไม้จันทน์มันจะหอมกุหลาบได้ไง?"

เราได้แต่มองหน้ากัน รถกำลังจะถึงหน้าพลาซ่าเวลาห้าโมงเย็น เบียร์เอารถจอด คราวนี้กลิ่นใหม่เป็นกลิ่นฟอร์มาลีนผสมกับกลิ่นธูป ผมหันมองหน้าเจ้าเบียร์แล้วถามพันว่า มึงไปทำอะไรมาหรือเปล่าตอนที่อยู่วัด มันบอกไม่มีไม่ได้ทำ

เราลงจากรถมาแล้วเดินเข้าไปในพลาซ่า โดยที่พันเดินตามหลัง สาวๆ ละลานตาน่ารักทั้งนั้น พลันสายตาไปสะดุดกับสาวคนหนึ่งใส่ชุดอาชีวะ ผิวขาวแขนขาเรียว หน้าออกลูกครึ่งนิดหน่อย หันมาสบตากันสามคนว่า นี่ละมั้งที่เขาว่าดาวอาชีวะ แต่เธออยู่ในโซนชุดชั้นใน พวกผมเลยไม่กล้าเข้าไปใกล้
จู่ๆ ไอ้พันเดินเข้าไปหาเลย เธอหันมามองมันแล้วก็ยิ้มให้ พันเอากระเป๋าสะพายเอ้าท์ดอร์ออกมา รูดซิปแล้วหยิบดอกกุหลาบเป็นช่อเล็กๆ ยื่นให้ เธอก็ไม่กล้ารับ แต่มันพูดอะไรไม่รู้เธอถึงยอมรับไป พอดีเพื่อนๆ เธอมาพอดีมันเลยเดินกลับมาหาพวกผม

เบียร์ถามว่ามึงไปเอากุหลาบมาจากไหน พันบอกว่ากูซื้อมาแต่เช้าแล้ว ไม่ได้บอกพวกมึงเอง แล้วเธอคนนั้นก็เดินลงไปกินข้าวร้านอาหารตามสั่งร้านประจำพวกผม ซึ่งก็แน่นอนว่า พวกผมไปนั่งตรงข้ามเธอโดยมีช่อกุหลาบวางอยู่กลางโต๊ะ

สักพักเบียร์สะกิด ผมเลยหันไปถามมันว่ามีอะไร มันบอกว่ามองถัดจากโต๊ะสาวอาชีวะไปดูสิ ผมมองไปเห็นเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงใส่ชุดโรงเรียนหญิงล้วนมีชื่อแห่งหนึ่ง สายตาเธอมองมาทางพวกผมแบบโกรธแค้นมาก แต่เหมือนกับมีความรู้สึกว่าเธอมองไอ้พันอยู่ ผมเลยดึงแขนเบียร์ออกมา แกล้งทำเป็นมาคุยกับป้าเจ้าของร้าน แล้วก็เป็นดังว่า เธอคนนั้นกำลังมองพันอยู่จริงๆ

ผมสองคนรีบเดินกลับมาหามัน ถามว่ารู้จักเด็กคนนี้ไหม พอหันกลับไปดูคือหายไปแล้ว เวลาไม่น่าเกินสองนาที พันก็เลยบอกว่า

"เอาอีกแล้วนะมึง ตั้งแต่ไปสักลิงไฟอะไรนี่ เห็นนั่นเห็นนี่ก็ว่าเป็นผีไปหมด"

พอออกจากร้าน เราก็ขับรถไปส่งพันก่อน สิ่งที่ผมเห็นเหมือนเบียร์คือ เด็กผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ในศาลารอรถข้างทางทุกๆ ศาลา หันไปมองดูเจ้าพันก็ดันหลับ พอไปถึงบ้านมันเลยปลุกให้มันลง เบียร์พูดขึ้นว่า

"ถ้ามึงไปทำอะไรไม่ดีมาบอกด้วยนะ ไม่งั้นก็สวดมนต์ด้วยคืนนี้!" พันก็พยักหน้าอือๆ แล้วเดินเข้าบ้านไป

เบียร์บอกผมว่า พันมันต้องไปทำอะไรสักอย่างแน่ ผมเลยบอกว่าแล้วจะทำไง เดี๋ยวมันจะบอกให้ลุงแดนสวดมนต์ช่วยมัน

หลังจากกลับถึงบ้าน ผมก็อาบน้ำนอนปกติ ตอนเช้ามาที่โรงเรียนเจอพันนั่งตาลอยเลย เลยไปถามว่ามันเป็นอะไร มันบอกผมว่าเมื่อคืนนี้ไม่ได้นอนเลย เบียร์เดินมาหาผมกับมัน แล้วเอาฝ้ายสีขาวมาคล้องคอพัน แล้วพูดว่า

"มึงไปทำอะไรมาเมื่อวาน บอกกูมาดีดี"

มันบอกว่าเมื่อวานตอนจะกลับจากวัดไปเข้าห้องน้ำ ไปเจองานศพอีกศาลาหนึ่ง แต่ไม่รู้ว่าคนไปไหนหมด มันมองเห็นกุหลาบช่อเล็กๆ วางอยู่ใต้พวงหรีดเลยไปหยิบมา หวังจะให้สาวอาชีวะนั่นล่ะ (ดูมันทำ)

"แล้วเมื่อคืนล่ะทำไมไม่ได้นอน?"

มันบอกว่าพอกำลังจะเคลิ้มหลับ มีเสียงคนเดินบนหลังคาแล้วก็เอาเล็บกรีดฝาบ้านมันทั้งคืนพร้อมกับพูดว่า ดอกไม้เขาเอามาไหว้กู!

ผมกับเบียร์เลยบอกว่า "วันนี้ขอลาครูไปซื้อดอกไม้คืนเขาสิ ไม่งั้นเอามึงตายแน่ไอ้พัน!" พูดจบมาสเตอร์เดินมาหาบอกว่า "สัมพันธ์มีคนมาหาหน้าโรงเรียน สวยซะด้วย" มันเลยเดินออกไป ปรากฏเป็นสาวอาชีวะนั้นมากับเพื่อนๆ ผมก็แปลกใจว่ามาหาพันทำไม พอเจอหน้าพันเท่านั้นล่ะครับ เธอขว้างช่อกุหลาบลงพื้นด้วยความโมโหแล้วบอกว่า

"เธอไปขโมยของใครมาให้เรา เมื่อคืนเขามาทวงในฝันน่ากลัวมาก!" แล้วก็ร้องไห้

เบียร์เลยบอกว่า งั้นไปเลย ไปที่วัดด้วยกันหมดนี่ล่ะไปขอขมาเขา

พอขับรถไปถึง พันพาเดินไปที่ศาลานั้น สาวอาชีวะคือนั่งกองกับพื้นส่วนผมกับเบียร์หน้าถอดสีเลย เพราะภาพหน้าโลง เป็นคนเดียวกับที่นั่งมองมันอยู่ที่ร้านข้าว และคนเดียวกับในฝันสาวอาชีวะนั่น บังเอิญเจอหลวงตาท่านออกมาพอดี เลยนิมนต์ท่านไปสวดขอขมา

ท่านยิ้มแล้วให้เจ้าพันไปนั่งหน้าโลงศพคนเดียว แล้วสิ่งที่ผมเห็นพร้อมกันคือ พันถูกอะไรบางอย่างตบหัว ตบหน้าจนหัน หลวงพ่อท่านเลยบอกว่าพอได้แล้วสีกาแค่นั้ก็คงหลาบจำแล้ว พันหันกลับมามองพวกผมเลือดกลบปาก และที่สำคัญฟันหน้าหลุดซี่หนึ่งหลอไปเลย ไม่รู้ว่าจะขำหรือสงสารดี

พอดีญาติคนตายมาเลยถามว่ามีอะไร พันเลยเล่าเหตุการณ์ให้ฟังพร้อมทั้งยกมือไหว้ขอโทษ ดีที่เขาไม่ได้ถือสาอะไร แต่เตือนว่าคราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก ซึ่งก็ได้ผล จากนั้นความห่ามหรือพิเรนทร์ของพันก็แทบไม่มีอีกเลย เรื่องราวมีเท่านี้ครับ

เครดิตแหล่งข้อมูล :klangsayong